Urzędnicy inwigilują obywateli

Brytyjczycy o IV Rzeczpospolitej prawdopodobnie w życiu nie słyszeli, a mimo to sami żyją w państwie policyjnym, pełnym podsłuchów i inwigilacji. Wszystko odbywa się w literze prawa – oficjalnie chodzi o zwalczanie terroryzmu.

Bankructwo emigracji >>

Brytyjskie media obiegła w ubiegłym tygodniu szokująca historia pani Jenny Paton z Poole, która padła ofiarą inwigilacji rodem z filmów szpiegowskich. Niczego nieświadoma kobieta każdego dnia podsłuchiwana była nie przez policję, ale samych lokalnych urzędników, którzy podejrzewali ją, że chce wysłać dziecko do innej szkoły, niż przewidywała rejonizacja. Sprawa wyszła na jaw przypadkiem – z podania o przyjęcie pociechy do placówki edukacyjnej wysypały się bilingi jej rozmów telefonicznych. Czy urzędnicy mieli prawo gromadzić tak poufne informacje na jej temat? Okazuje się, że tak.
Po nagłośnieniu sprawy Jenny Paton stała się w Wielkiej Brytanii symbolem obywatela, którego prywatność została naruszona z każdej możliwej strony. Jak się okazuje, podobnych przypadków były tysiące, a używanie sprzętu podsłuchującego przez zwykłych urzędników jest na porządku dziennym. Podobnych spraw było w ubiegłym roku aż kilka tysięcy.
Jenny Paton była śledzona i podsłuchiwana przez urzędnika miejscowego departamentu edukacji przez trzy tygodnie. W jego aktach znalazły się nie tylko stenogramy rozmów telefonicznych, ale również informacje o tym kiedy opuszczała prywatne mieszkanie i z kim się w tym czasie spotykała. Co gorsze, urząd inwigilujący obywatelkę nie potrzebował do tego zgody sądu ani prokuratora.
– Mam wrażenie, że żyję w państwie policyjnym. Urzędnik zawsze ma prawo mieć wątpliwości czy wiarygodnie wypełniłam dokumenty. Ale przecież wystarczyło przyjść i zadać mi kilka pytań – mówi kobieta na łamach brytyjskiej prasy.

Fot. GETTY IMAGES

Więcej przeczytasz w Polish Express

Bankructwo emigracji >>