O hipotermii słów kilka…

Szacuje się, że każdy stopień poniżej 18°C to zwiększone ryzyko śmierci spowodowanej wychłodzeniem organizmu. Wskaźnik procentowy tego zagrożenia wzrósł obecnie do 1.4%. Zgon z zimna, nawet nie prawdziwa hipotermia, jest dziś nawet bardziej prawdopodobny w krajach nieprzywykłych do srogich chłodów.

Mroźna pogoda zwiększa prawdopodobieństwo zakrzepów krwi (przyczyniających się do udarów mózgu czy ataków serca), więc powinniśmy utrzymywać temperaturę pokojową w granicach 21°C, zwłaszcza gdy mieszkają z nami osoby starsze.

Czym jest hipotermia?
Istnieją trzy stopnie hipotermii – łagodny, umiarkowany i poważny. Z odmianą łagodną mamy do czynienia, gdy temperatura ciała spada poniżej 35°C (przy przeciętnej ok. 37°C). O poważnym zagrożeniu mówimy, gdy stopień ten sięga poniżej 30. Hipotermia powstrzymuje organizm od spełniania normalnych funkcji metabolicznych. W cięższych przypadkach serce przestaje bić regularnie, co zwiększa ryzyko śmierci.

Główne przyczyny i objawy
Najczęstszą przyczyną jest zdecydowanie zimno. Zarówno to z zewnątrz, jak i wewnątrz. U starszych ludzi nawet kilkuminutowe oczekiwanie na przystanku autobusowym na zimnym wietrze znacznie wychładza organizm. Łagodną hipotermię rozpoczynają dreszcze, uczucie zimna i zmęczenia. W wariancie umiarkowanym obserwujemy silniejsze dreszcze, dezorientację (którą stwierdzamy zadając tej osobie pytania, sama może być tego kompletnie nieświadoma), utratę pamięci, zaburzenia równowagi, osłabienie, senność, poczucie przerażenia, a czasem obojętność na otaczające zdarzenia. W przypadku silnej hipotermii dreszcze wreszcie ustają, gdyż energia potrzebna do ogrzania ciała przestaje w końcu być wytwarzana. Oddech chorego jest coraz płytszy, puls wolniejszy, w końcu staje się nieprzytomny. Kto na hipotermię jest narażony najbardziej? Każdy, kto nie potrafi kontrolować swojej temperatury – czyli dzieci i ludzie starsi, osoby pod wpływem alkoholu lub z chorobą Alzheimera. Osoby bezdomne są w najwyższym stopniu zagrożenia.

Jak walczyć z hipotermią?
Przede wszystkim nie doprowadzać do zachorowań poprzez ciepłe ubieranie się (pamiętać o czapce!), zmienianie przemoczonych ubrań. U starszych ludzi i dzieci należy kłaść nacisk na stosowanie kilku warstw ubrań. Należy pić ciepłe napoje, jeść regularnie i dbać o utrzymanie ciepła również w domu. Ostra hipotermia stanowi stan zagrożenia zdrowia i wymaga opieki szpitalnej. Jeśli ktoś jest przemarznięty, jego mózg „wyłączony”, ma silne dreszcze bądź traci przytomność, możemy mieć do czynienia z zagrożeniem życia. Czasem ciężko oszacować, czy stopień zagrożenia jest poważny, dlatego najlepiej od razu zabrać chorego do szpitala.
Osoby z łagodnymi symptomami wychłodzenia powinny zostać zabrane do ciepłego i suchego miejsca, a następnie delikatnie owinięte w koc. Należy pamiętać, by nie kłaść ich do wanny z gorącą wodą, gdyż ponowne, zbyt szybkie ogrzanie organizmu, może być dla niego zabójcze. Nie podawać również mocnych trunków, lepiej ciepłą, słodką herbatę, która jest lekarstwem na wszystko.

Oprac. Natalia Glińska / Thinkstock