Jeśli premier May nie uda “przepchnąć” umowy brexitowej to Królowa może nakazać opozycji utworzenie nowego rządu

Według Johna McDonnella z Partii Pracy brytyjska Królowa  powinna poprosić Jeremy'ego Corbyna o sformowanie nowego rządu, jeśli parlamentarzyści zagłosują przeciwko przyjęciu porozumienia w sprawie Brexitu zaproponowanego przez gabinet Theresy May. 

GettyImages 532081604

Jeśli rządowi nie uda się "przepchnąć" przez parlament propozycji porozumienia odnośnie warunków opuszczenia struktur Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię to według posła Partii Pracy, Johna McDonnella, konieczna powinna być interwencja Elżbiety II. Jak czytamy na łamach "The Independent" jeden z czołowych polityków opozycji i członek "gabinetu cieni" sugeruje, że zgodnie z zapisami w brytyjskim prawie królowa może to zrobić i, jego zdaniem, wręcz powinna to zrobić! McDonnell mówi o "konstytucyjnym obowiązku monarchy" w tym względzie.

Do tej pory laburzyści dążyli do przyspieszonych wyborów w razie porażki May i utraty przez jej rząd większości w Izbie Gmin, ale McDonnell widzi w interwencji Królowej całkiem realną opcję polityczną na przejęcie władzy. Jeśli do tego by doszło to Corbyn stanąłby na czele rządu mniejszościowego. – Jeśli rząd nie jest w stanie rządzić mając większość w parlamencie to obowiązkiem urzędującego monarchy jest zaoferowanie opozycji szansy na zbudowanie rządu mniejszościowego. Myślę, że w przypadkach niektórych reform udałoby nam się zdobyć większość w Izbie Gmin – komentował McDonnell podczas eventu zorganizowane przez ReutersThompson.

Theresa May z ostatnią wizytą w Brukseli przed kluczowym szczytem UE. Spróbuje jeszcze przeforsować poprawki do umowy wyjścia?

Dodajmy, że jego wystąpienie miało miejsce tuż po tym, jak północnoirlandzkie DUP czasowo wycofało swoje poparcie dla rządu w ramach protestu wobec kształtu umowy brexitowej proponowanej przez rząd May.

Na ile realne jest takie rozwiązanie? Historia zna przypadki premierów, którzy byli mianowani przez Elżbietę II podczas kryzysów konstytucyjnych. Nagłe dymisje liderów rządzącej Partii Konserwatywnej, Anthony’ego Edena w 1957 i Harolda Macmillana w 1963 sprawiły, że to do niej należała decyzja, komu powierzyć kierowanie rządem. W 1957 wybrała Macmillana, a w 1963 – Aleca Douglasa-Home’a. Macmillan został powołany po konsultacji z lordem Salisburym i lordem Kilmuirem oraz Winstonem Churchillem, a Douglas-Home został powołany za radą ustępującego Macmillana.

Trzeci przypadek miał miejsce w lutym 1974 roku. Wybory wygrane zostały przez torysów, więc Edward Heath pozostał na stanowisku. Jednak żeby utrzymać większość musiał zawrzeć koalicję z liberały. Nie zrobił tego, co spowodowało upadek jego rządu. W obliczu kryzysu królowa powołała laburzystę Harolda Wilsona do sformowanie mniejszościowego rządu. Przetrwał on do kolejnych wyborów.

Theresa May oskarżona o szerzenie nienawiści wobec imigrantów z UE

"We wszystkich trzech przypadkach królowa działała zgodnie z konstytucyjną tradycją, radząc się najstarszych ministrów i członków Tajnej Rady. Jako że konstytucyjna praktyka w Zjednoczonym Królestwie bazuje bardziej na tradycji i precedensach niż na prawie pisanym, jest powszechnie przyjęte, że królowa nie może działać niekonstytucyjnie, gdy postępuje za radą swoich ministrów" – czytamy w Wikipedii.