Praca i finanse
Czym jest Withdrawal Agreement Bill (WAB)? I dlaczego jest ważny dla imigrantów z UE?
We wtorek, 22 października rząd Borisa Johnsona opublikował Withdrawal Agreement Bill (WAB), czyli Ustawę o Porozumieniu ws. Wyjścia z UE, do której mają być w ciągu najbliższych trzech dni zgłaszane ewentualne poprawki, a w czwartek – jeśli będzie to możliwe – posłowie zagłosują za jej przyjęciem lub odrzuceniem.
Celem ustawy o porozumieniu ws. Brexitu (w skrócie nazwanej WAB) jest włączenie do brytyjskiego prawa uzgodnień zawartych między Wielką Brytanią i Unią Europejską na mocy nowego porozumienia brexitowego oraz danie rządowi zgody na jej ratyfikację. Wśród tych uzgodnień znajdują się także kwestie istotne dla imigrantów z UE żyjących w Wielkiej Brytanii i dotyczą ochrony ich praw przez specjalny organ monitorujący – IMA.
Przeczytaj też: W parlamencie zaczyna się „ekspresowe” tempo prac nad ustawą ws. Brexitu
Warunki, na których Wielka Brytania opuści Unię Europejską zostały już uzgodnione między rządem Borisa Johnsona a Unią. Warto wspomnieć, że rząd Theresy May także doszedł do tego etapu, jednak przegrał w parlamencie brytyjskim, który nie zgodził się na wynegocjowane warunki umowy brexitowej.
Boris Johnson ma nadzieję na to, że jemu się w tym względzie poszczęści, niestety ma na to o wiele mniej czasu (zaledwie trzy dni). Gdyby miał za sobą zdecydowaną większość w parlamencie, sprawa byłaby dużo prostsza, jednak tak nie jest.
Zwykle przyjęcie ustaw mających na celu zaimplementowanie do brytyjskiego prawa postanowień unijnych zajmuje parę tygodni, a nawet więcej. Różnica między tymi przypadkami i obecną sytuacją jest nie tylko taka, że rząd Borisa Johnsona dał Izbie Gmin na to zaledwie trzy dni, ale także taka, że ustawa o porozumieniu ws. Brexitu jest jedną z najważniejszych od dekad, a parlamentarzyści nie mogą się z nią zapoznać pobieżnie i muszą być pewni, czego dokładnie dotyczy.
Polecane: Co czeka nas w tym tygodniu w związku z Brexitem?
Czego zatem dotyczy WAB?
– określa ona dokładnie, jak Wielka Brytania ureguluje sprawy finansowe związane z opuszczeniem UE w nadchodzących latach
– uchyla ona European Comminities Act, na mocy którego Wielka Brytania weszła w skład Unii Europejskiej, a następnie przywraca go natychmiastowo na tak długo, ile ma trwać okres przejściowy po Brexicie
– określa, jak w praktyce miałoby wyglądać postanowienie wynikające z protokołu dotyczące Irlandii – określające regulacje dotyczące unii celnej oraz granicy między Irlandią Północną i Wielką Brytanią
– określa obszary, w których nadal Europejski Trybunał Sprawiedliwości odgrywa swoją rolę w Wielkiej Brytanii, i zgodnie z umową wyjścia jego postanowienia są nadrzędne wobec prawa brytyjskiego
– określa prawa pracowników
– sugeruje, że rząd nie poprosi o wydłużenie okresu przejściowego poza koniec roku 2020, parlament nie może o tym decydować, nawet gdyby umowa o wolnym handlu nie była gotowa do tego czasu
– w sprawie praw obywateli ustanawia niezależny organ monitorujący (IMA), do którego obywatele UE mieszkający w Wielkiej Brytanii będą mogli zgłaszać swoje skargi na temat tego, jak są traktowani przez brytyjski rząd
We wtorek 22 października odbędzie się „krytyczne głosowanie”, w którym parlamentarzyści mogą domagać się więcej czasu na przeprowadzenie legislacji, co z kolei opóźni wyjście Wielkiej Brytanii z UE poza 31 października.