Roszczenia rozpatrywane przez sądy pracy

Na mocy ustawy o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa i higieny pracy z 1974 r. (Health and Safety and Work Act 1974) sądy pracy mogą rozpatrywać skargi dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.

Co robić po wypadku samochodowym >>

Miałeś wypadek? Możesz dostać odszkodowanie >>

Skarga taka stanowi zarzut rzekomego naruszenia ustawy.

Przedstawicielstwo i koszty
Możliwość zwrócenia się do sądu pracy stanowi potencjalną alternatywę dla pracowników, którzy chcą wnieść skargę przeciwko swoim pracodawcom bez ponoszenia znacznej części kosztów, jakie pociąga za sobą sprawa sądowa. Niemniej jednak, ostatnio coraz popularniejsze staje się zatrudnianie, zarówno przez skarżącego jak i pozwanego, prawników mających działać w ich imieniu.  W rezultacie, potencjalne koszty mogą utrzymać się na wysokim poziomie. Niemniej jednak, koszty te mogą być zmniejszone przez kilka czynników. Po pierwsze, pomoc prawna dostępna jest w sprawach, w których uznano, że żadna ze stron nie jest w stanie ponieść kosztów przedstawicielstwa.

Tym niemniej, należy pamiętać, że państwo nie zorganizuje faktycznego przedstawicielstwa; raczej zapłaci za usługi prawników, których skarżący lub pozwany sam sobie znajdzie. Ewentualnie, jeżeli skarżący jest członkiem związku zawodowego, organizacja ta powinna być w stanie znaleźć takiego przedstawiciela i pokryć koszty przedstawicielstwa ze składek swoich członków.

Procedura sądowa nie jest nadmiernie skomplikowana. Zasady regulujące przebieg tego zdarzenia podane są w Regulaminie sądów pracy (Zasady postępowania) z 1985 r. Zgodnie z tym regulaminem, postępowanie dzieli się zazwyczaj na rozprawę wstępną i rozprawę pełną.
Postępowanie przed rozprawą
Przed rozprawą wstępną skarżący składa wniosek do sądu. We wniosku tym skarżący określa charakter swojej skargi oraz szczegóły dotyczące jego oczekiwań co do rekompensaty. Osoba odpowiadająca otrzyma kopię tego dokumentu i będzie miała możliwość przedstawienia obrony. Ponadto, ma prawo żądać dalszych informacji dotyczących określonych elementów skargi skarżącego.

Po zakończeniu wspomnianej wymiany dokumentów, wyznaczona zostanie data dla samej rozprawy wstępnej. Obie strony zostaną poinformowane, co najmniej na czternaście dni przed terminem rozprawy, aby zapewnić im wystarczający czas na przygotowanie swoich argumentów. Jakiekolwiek osoby fizyczne, które były obecne w czasie zdarzenia, do którego nawiązuje skarżący, muszą być obecne podczas rozprawy przedwstępnej, w celu przedstawienia dowodu. Sąd ma prawo wymusić na tych osobach pojawienie się w charakterze świadków nawet pomimo ich sprzeciwu. Na początku postępowania, przed rozprawą, skarżący przedstawia swoje dowody i szczegółowo charakteryzuje swoją skargę. Po czym, osoba odpowiadająca ma możliwość przedstawienia kontrdowodów.

Rozprawa pełna
Następnie rozpoczyna się rozprawa pełna; zazwyczaj jest ona publiczna. Rozprawa po raz kolejny rozpoczyna się od wystąpienia skarżącego, który przedstawia szczegóły wszelkich ustaw lub precedensów, które stanowią wyraźne poparcie dla skargi oraz ponownie nakreśla charakter sprawy i faktów, na których sprawa została oparta. Następnie wkraczają świadkowie i zostają poddani krzyżowemu ogniowi pytań pod przysięgą.

Decyzje
Decyzje sądów pracy powinny być wydawane szybko; obie strony są zazwyczaj nieformalnie informowane o końcowej decyzji w dniu rozprawy. Następnie strony informowane są oficjalnie, w formie pisemnej. Należy pamiętać, że sąd pracy zazwyczaj nie zarządza zapłaty kosztów wygrywającemu skarżącemu. Sąd może zasądzić koszty, jeżeli w trakcie rozprawy druga strona działała w sposób niewłaściwy, na przykład, jeśli nie poinformowała świadków w wymagany sposób. Ponadto, osobie odpowiadającej może przysługiwać zasądzenie kosztów, jeżeli sąd ustali, że sprawa miała słabe podstawy i przede wszystkim nigdy nie powinna była zostać wniesiona.

Fot. Thinkstock

Co robić po wypadku samochodowym >>

Miałeś wypadek? Możesz dostać odszkodowanie >>