Oto co myślą Polacy o rasizmie w Wielkiej Brytanii po Brexicie [wideo]

fot. Youtube

Dziennikarze BBC postanowili zapytać Polaków, jak się czują w Wielkiej Brytanii po referendum i czy Brexit już coś zmienił w ich życiu. O swoich odczuciach i o rasizmie Brytyjczyków opowiedzieli Polacy mieszkający w Boston – mieście, w którym oddano najwięcej głosów za wyjściem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

Dziennikarze dotarli do 3 Polaków, którzy na Wyspach mieszkają już od dawna i którzy z powodzeniem pracują w Boston: Karol prowadzi swoją własną restaurację, Grzegorz ma firmę taksówkarską a Tomasz jest kierowcą autobusu. Nasi rodacy zgodnie mówią, że po Brexicie byli świadkami zarówno nieprzyjemnych sytuacji o wydźwięku ksenofobicznym, jak i pięknych gestów solidarności.

https://www.youtube.com/watch?v=EePgKByJ99Y

Grzegorz, który żyje na Wyspach od 16 lat i który prowadzi w Boston swoją firmę taksówkarską mówi, że uczucia nienawiści nosi w sobie mały procent Brytyjczyków – ludzie, którzy źli są na wszystko i na wszystkich. Taksówkarz dodaje także, że nie zamierza wyprowadzać się z Wielkiej Brytanii, ponieważ to właśnie tutaj otworzył on swój biznes i tutaj planował założyć rodzinę.

Padłeś ofiarą ataku ksenofobicznego? Byłeś świadkiem mowy nienawiści? Zobacz gdzie to zgłosić!

Z kolei kierowca autobusu Tomasz, który mieszka na Wyspach od 13 lat, mówi, że w Wielkiej Brytanii są „zarówno dobrzy Brytyjczycy, jak i źli Brytyjczycy”, podobnie jak w Polsce, gdzie są „zarówno dobrzy Polacy, jak i źli Polacy”. Tomasz dodaje też, że nie obchodzi go, co inni o nim myślą – on wykonuje w Boston swoją pracę i robi to dobrze.

Syryjski uchodźca o Polsce: “Najbardziej rasistowski kraj na świecie”

Najmłodszy z całej trójki Karol, który mieszka na Wyspach od 6 lat i który prowadzi w Boston swoją własna restaurację, też nie zamierza się zrażać ostatnimi atakami ksenofobii i rasizmu. Karol opowiada, że w jego lokalu zjawia się wielu Brytyjczyków, którzy ochoczo z nim rozmawiają i są bardzo zadowoleni z jedzenia. Karol przyznaje też, że gdyby nie był szczęśliwy w Boston, to już dawno przeniósłby swój biznes gdzieś indziej.