Odznaczeni za odwagę

 

Niedawna uroczystość w Ambasadzie RP poświęcona była Romualdowi Rodziewiczowi oraz Elżbiecie Andrzejowskiej. Oboje brali udział w walkach II wojny światowej, a po jej zakończeniu osiedli w Wielkiej Brytanii. Podczas uroczystości Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP oraz Krzyżem Kawalerskim OZRP odznaczono też członków organizacji Friends of Poland za niesienie pomocy humanitarnej i charytatywnej w okresie stanu wojennego.

 

Romuald Rodziewicz (ps. „Roman”) urodził się w 1913 roku w Ławskim Brodzie. Brał udział w kampanii wrześniowej, jako podoficer 102. Rezerwowego Pułku Ułanów wchodzącego w skład grupy „Wołkowysk” pod dowództwem generała Przeździeckiego. Pod koniec września 1939 r. dołączył do 110. Rezerwowego Pułku Ułanów pod dowództwem słynnego zagończyka ppłk Jerzego Dąbrowskiego, z którym przeszedł cały szlak bojowy, aż do marszu na Warszawę. Po upadku stolicy, wraz z 60-osobowym oddziałem, jako ochotnik wstąpił do Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego pod dowództwem zasłużonego mjr Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Wraz z nim jako adiutant brał udział we wszystkich bitwach stoczonych na Mazowszu i Kielecczyźnie, a 2 października 1939 r. uczestniczył w zwycięskiej potyczce z Niemcami pod Wolą Chodkowską. W grudniu tego roku został mianowany do stopnia plutonowego, a po bitwie pod Huciskami, w marcu 1940 r., awansował na stopień wachmistrza kawalerii. Po śmierci mjr. „Hubala” i rozproszeniu oddziału przystąpił do konspiracji w Miechowskim Inspektoracie Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Aresztowany przez gestapo w połowie sierpnia 1943 r., po brutalnym śledztwie został osadzony w hitlerowskich obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Buchenwaldzie. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie był wieloletnim opiekunem Polskiego Ośrodka Harcerskiego w Fenton.
Życie Romualda Rodziewicza zostało uwiecznione m.in. przez Melchiora Wańkowicza (książka pt. „Hubalczycy”), który opisał bohaterów walczących u boku majora na podstawie wspomnień „Romana”. Podczas uroczystości Rodziewicz podziękował za „wspaniałe życie poświęcone Polsce”, odczytano też list od córki majora „Hubala”.

 

Podczas poniedziałkowej uroczystości Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczono również harcmistrzynię Elżbietę Andrzejowską. Ta urodzona w 1907 roku bohaterka niemal przez całe życie związana była z polskim harcerstwem. Po drugiej wojnie światowej osiadła w UK i zaangażowana była w działalność harcerską poza granicami kraju. Przez wiele lat dbała m.in. o archiwa, a pracę tą przekazała innym dopiero dwa lata temu, w wieku stu lat.

 

Zebrani w sali Ambasady RP goście szeptem nie kryli zdumienia, gdy dowiadywali się o wieku odznaczonej harcmistrzyni.