Wyroki na niepełnosprawnych? Umierają po uznaniu ich za zdolnych do pracy!

Niemal 90 osób miesięcznie umiera niedługo po tym, jak zostaną zaklasyfikowane jako zdolne do pracy. Mimo skarg, protestów i powszechnego oburzenia, urzędnicy nie reagują. Niepełnosprawni nadal są kwalifikowani jako zdolni do pracy i umierają z braku środków do życia.

Statystyki opublikowane w czwartek przez Departament Pracy i Emerytur (DWP) ujawniły, że 2380 osób zmarło w okresie od grudnia 2011 roku do lutego 2014 roku, w terminie 14 dni od odebrania im prawa do zasiłku ESA (Employment and Support Allowance).

Zasiłki są przyznawane przez WCA (Work Capability Assesment). Instytucja zajmuje się przyznawaniem świadczeń niepełnosprawnym, którzy są niezdolni do pracy oraz określaniem stopnia niezdolności do pracy.

Zasiłki i świadczenia socjalne – co powinieneś wiedzieć? Sprawdź w poradniku “Wielka Brytania, Anglia, UK… jak zacząć?”

WCA jest obecnie zarządzane przez prywatną firmę outsourcingową Maximus. Jednak większość zarządu Maximusa pozostała z firmy Atos. Spółka Atos była już wcześniej krytykowana za przeprowadzanie błędnych ocen, których efektem były uszczerbki na zdrowiu niepełnosprawnych wnioskodawców.

Maximus był wielokrotnie skarżony za opóźnienia administracyjne w rozpatrywaniu wniosków o przyznanie do zdolności do pracy. Brak decyzji ze strony WCA pozostawiał wnioskodawców przez wiele miesięcy bez prawa do pracy i pieniędzy. DWP broni jednak WCA mówiąc, że statystyki nie wykazują bezpośredniego związku między śmiertelnością a odebraniem świadczeń i nie można z nich wnioskować o niekompetencji WCA.

Liczby mówią same za siebie:

Dane wskazują również, że w okresie od grudnia 2011 roku do lutego 2014 roku, 50,580 osób otrzymujących zasiłek zmarło w ciągu siedmiu dni. Z czego 2,38 tysiąca lub 4 procent otrzymało decyzję o zdolności do pracy, co oznacza, że są narażone na utratę zasiłku ESA. Kolejne 7,2 osób zmarło po przyznaniu zasiłku, ale i tak zostali umieszczeni w oddzielnej grupie nie kwalifikujących się do pracy, ale mogących być w stanie powrócić do pracy w przyszłości.

Wnioski:

Działacze uważają jednak, że dane należy traktować z ostrożnością. Jak powiedział Tom Pollard, przewodniczący ds. kampanii zdrowia psychicznego: „Trudno wypowiadać się na temat tych danych, ponieważ podają tylko liczbę, a nie zawierają informacji na temat okoliczności zgonów. Chociaż mam poważne obawy co do systemu przydzielania świadczeń, w szczególności dla osób z problemami ze zdrowiem psychicznym. Rozpaczliwie potrzebujemy zmiany systemu.”

Sekretarz generalny TUC Frances O’Grady dodał: “Musimy przeprowadzić jak najszybciej dochodzenie w rządowym programie. Potrzebujemy sysytemu socjalnego, który wspiera ludzi w poszukiwaniu godnego miejsca pracy, a nie takiego, który pogarsza stan zdrowia i upokarza.”