„Nie chcem, ale muszem” – Nigel Farage zostaje na stanowisku szefa UKIP

Nigel Farage po przegranych wyborach do parlamentu zgłosił formalną rezygnację z funkcji prezesa UKIP. Po namowach przedstawicieli partii zdecydował się jednak na stanowisku pozostać.

„Jestem człowiekiem, który dotrzymuje danego słowa” – stwierdził Fargae w zeszły piątek, kiedy ogłoszono oficjalne wyniki wyborów, nawiązując do obietnicy, którą złożył podczas trwania kampanii wyborczej. Szef UKIP zarzekał się wtedy, że nie będzie dłużnej przewodniczył ugrupowaniu jeśli wyborcy w jego okręgu – South Thanet, nie zdecydują się udzielić mu poparcia.

Wczoraj jednak okazało się, że głos ludu jest mniej ważny niż głos członków partii. Przewodniczący krajowego komitetu wykonawczego UKIP, Steve Crowther, stwierdził, że kampania wyborcza była ogromnym sukcesem, a rezygnacja przewodniczącego została „jednogłośnie” przez członków komitetu odrzucona.

„Tak jak obiecywał, Nigel Farage złożył na ręce komitetu swoją oficjalną rezygnację z funkcji przewodniczącego. Została ona jednak przez nas jednogłośnie odrzucona, co jest wyraźnym sygnałem, że członkowie UKIP nie chcą, aby Farage odchodził” – powiedział Crowther.

Przypomnijmy tylko, że w czasie wyścigu wyborczego Farage wydał autobiografię, w której znalazło się, między innymi, takie zdanie: „Jak wiarygodny byłby UKIP jako siła polityczna w Izbie Gmin, gdyby to jego członkowie przedstawiali w parlamencie założenia polityczne partii, której lider mógłby się w nim pojawiać jedynie w charakterze gościa?” – pisał Farage.

„Miałbym kierować partią siedząc przy stoliku w Westminster Arms [pub nieopodal parlamentu – red.]? Nie – jeśli przegram w South Thanet, klamka zapadnie. Będę musiał odejść” – twierdził jeszcze kilka tygodni temu przewodniczący.

Być może cały nakład książki autorstwa Farage’a został wyprzedany, a jemu samemu nie została żadna kopia, do której mógłby zajrzeć w chwilach zwątpienia i sprawdzić, czy aby na pewno nie zamierza zrobić czegoś, czego obiecywał, że już nigdy nie zrobi. Redakcja Polish Express proponuje zatem zbiórkę i zakup jednego egzemplarza – może po ponownej lekturze Farage’a najdzie właściwa refleksja.