UWAGA! Londynowi grozi epidemia toksycznych gąsienic!

Londynowi grozi prawdziwa epidemia toksycznych larw. Jak donosi serwis BBC mogą one powodować ataki astmy, wymioty oraz wysypkę.

Epidemia Toksyczna Londyn

Sprawa jest poważna i nie jest żadną kaczką dziennikarską, ani wymysłem brytyjskich tabloidów – dziennikarze BBC powołują się na raport brytyjskiej agencji Forestry Commission odpowiedzialnej za leśnictwo na terenie Anglii i Szkocji. Sprawa dotyczy korowódki dębówki (Thaumetopoea processionea), gatunku niewielkiego motyla nocnego z podrodziny korowódkowatych, dość często spotykanego w lasach dębowych niemal całej Europy.

PILNE! Znamy następcę Amber Rudd – Sajid Javid nowym ministrem spraw wewnętrznych

W swojej dorosłej owadzie postaci korowódka jest dla człowieka zupełnie niegroźna. Zagrożenie wiąże się jednak z jej larwalnym etapem rozwoju. W postaci gąsienicy owad ten pokryty się włoskami o silnie toksycznym działaniu. Ich wpływ na ludzki organizm jest bardzo bolesny. Kontakt z larwą korowódki podrażnia drogi oddechowe, może powodować zapalenie spojówek, a także bolesną wysypkę. W niektórych przypadkach dochodzi do ataków astmy, a bardzo rzadko nawet do wstrząsu anafilaktyczny.

Przedstawiciele Forestry Commission przestrzegają wszystkich przed dużą ilością gąsienic Thaumetopoea processionea lęgnących się na brytyjskich drzewach. Zaobserwowane je w dużej na obszarze południowo-wschodniej Anglii, w rejonie Greater London, od Kingston upon Thames aż po Brent, a także w Bracknell Forest, Slough oraz Guildford.

Wydano ostrzeżenie, aby w przypadku dostrzeżenia siedliska larw na drzewie absolutnie się do niego nie zbliżać.

Polak, Dawid Szulc skazany za próbę zabójstwa byłej partnerki na oczach jej syna!

Jak czytamy na polskiej wersji Wikipedii gąsienice korowódek dębówek pojawiają się w maju i można je spotkać aż do czerwca. Skupiają się one w ciągu dnia w kłębowiska, mogące osiągać wielkość głowy dziecka. Gdy zapada zmierzch długimi korowodami, w kilku rzędach wędrują po pniu drzewa w kierunku jego korony. Każda z nich utrzymuje kontakt dotykowy z poprzednią, a rozerwaniu się grupy zapobiega nitka przędzy.

W wypadku odłączenia się pojedynczej gąsienicy, szuka ona pozostałych aż do skutku. Żerowanie trwa aż do świtu (małe liście są zjadane doszczętnie, a z dużych pozostaje unerwienie) po czym gąsienice wracają, ponownie jedna za drugą, do gniazda.