Problem molestowania seksualnego dotyka miliony młodych Anglików

Na fali ostatnich doniesień o oczyszczeniu znanego polityka Nigela Evansa z zarzutów gwałtu, oraz  serii przypadków molestowania seksualnego młodych mężczyzn w Westminster, eksperci opublikowali statystyki dotyczące zgłaszania tego typu incydentów przez członków społeczności homoseksualnej.

Okazuje się, że o ile organizacje pomagające ofiarom przemocy na tle seksualnym odnotowują coraz większa liczbę zgłoszeń i próśb o pomoc, to mężczyźni stanowią ich nieznaczny odsetek. Survivors UK, organizacja zajmująca się wspieraniem mężczyzn, którzy mieli do czynienia z molestowaniem seksualnym, ustaliła, że w 95% przypadków o pomoc zwracają się kobiety. Mężczyźni, zarówno hetero- jak i homoseksualni, ze strachu przed społecznym ostracyzmem, wolą w takich sprawach milczeć.

Profesor Dinesh Bhugra, były dziekan Royal College of Psychiatrists uważą, że “alienacja, izolacja i dyskryminacja” młodych homoseksualnych mężczyzn skutkuje obniżeniem poczucia własnej wartości oraz sprawia, że stają się oni bardziej skłonni do destrukcyjnych zachowań. Ponad to, wskazuje on na problem postrzegania molestowania seksualnego w społeczności gejowskiej jako przestępstwa. Stwierdza, że normy zachowań dozwolonych są tam dużo bardziej liberalne, niż te, uznawane przez ogół społeczeństwa.

Matthew Stinson – terapeuta uzależnień, wyjaśnia, że homoseksualiści mają ograniczone szanse, aby w okresie młodzieńczym doświadczyć i przyzwyczaić się do własnej seksualności. „W rezultacie ci chłopcy nie wiedzą do końca jak mają zareagować w sytuacjach nacechowanych seksualnie, nie znają zasad gry. Dzięki temu dużo łatwiej jest nimi manipulować i wykorzystywać – nikt im nigdy nie pokazał, gdzie powinny przebiegać w takich relacjach granice” – tłumaczy Stinson.

Opinie tę potwierdza reporter The Independent, Patrick Strudwick, zajmujący się tematyką mniejszości homoseksualnych. Według niego, „jeśli ktoś ma zamiar dopuścić się przestępstwa na tle seksualnym, na swoją ofiarę powinien wybrać właśnie geja – może być wtedy pewien, że homoseksualista będzie cichą i potulna ofiarą”. Zdaniem Strudwick’a „kultura masowa stara się wypchnąć przemoc seksualną poza ramy przyzwoitości, podczas gdy kultura gejowska ja normalizuje”. Swoją wypowiedź puentuje stwierdzeniem, że młodzi przedstawiciele społeczności homoseksualnej zbyt często są „niewidzialni”, a ich problemy z własną seksualnością – marginalizowane.