O czym marzą londyńczycy w 2016 roku?

Londyńczycy zniosą wiele – niekompetentnych właścicieli mieszkań, długie godziny pracy, zwolnienia, niepłatne staże i naprawdę drogą kawę – w końcu do życia podchodzą z optymizmem i potrafią dużo poświęcić dla kariery. Ale jest kilka rzeczy, których londyńczycy szczerze życzyliby sobie w Nowym Roku.

fot. Getty Images

Całodobowe metro

Londyńczycy żyją w pośpiechu i podróżują o różnych porach, a całodobowe metro pozwoliłoby im nie cisnąć się nocą w autobusach – zwłaszcza w trakcie Świąt Bożego Narodzenia albo w Noc Sylwestrową.

Utrzymanie zasady poruszania się w metrze

Nic tak nie denerwuje londyńczyków jak nieumiejętność korzystania z ruchomych schodów w metrze – w Londynie stoimy po stronie prawej, a idziemy po lewej. Niedawno na stacji metra Holborn próbowano zakazać poruszania się po lewej stronie schodów, ale zostało to powszechnie odebrane jako poważne złamanie etykiety.

Usunięcie szybkich pasów dla pieszych

Władze Londynu chciały przeprowadzić eksperyment z szybszymi pasami ruchu dla pieszych, ale plan, o którym głośno było w 2010 r., spalił na panewce. Mieszkańcy stolicy może i lubią szybko się przemieszczać, ale też który z nich potrafi iść prosto, po jednym pasie, z telefonem w jednej i kawą w drugiej ręce?

Zamrożone ceny za transport publiczny

Ceny komunikacji publicznej w Londynie rosną regularnie z początkiem każdego roku – tak jak zresztą ceny kanapek i napojów w ulubionych kawiarniach londyńczyków. Na ten rok też przewidywane są podwyżki, ale przecież nie zaszkodzi pomarzyć, czyż nie?

Klimatyzacja w Central Line

Wielu londyńczyków dojeżdżających do pracy linią metra Central Line wygląda, jakby właśnie przebiegło maraton. A jeśli uda im się usiąść przy oknie, to z mocno rozwianymi włosami często przypominają Hermionę z “Harry’ego Pottera”. Klimatyzację latem w Centra Line londyńczycy przyjęliby zatem z wielką radością.

Regulacja odnośnie ceny najmu mieszkań

Jeśli cena wynajmu dwuosobowego pokoju z łazienką w Stratford w Londynie wynosi tyle, co cena najmu średniej wielkości, trzypiętrowego domu na południu Anglii, to to zawsze trochę boli. Oczywiście nie na tyle, żeby rozważać wyjazd z miasta, ale londyńczycy zawsze mogą sobie z tego powodu trochę pomarudzić.