Zapracuj na swój zasiłek

Zgodnie z zapowiedziami, rząd Davida Camerona zabiera się za ostre cięcia w sferze socjalnej. 193 mld funtów wydawanych rocznie na wszelkiego rodzaju zasiłki to zdecydowanie za dużo, zwłaszcza że w ciągu ostatnich trzydziestu lat, liczba osób żyjących na koszt państwa potroiła się.

W naszych polskich kręgach >>

Kłamstwo – nałóg emigranta >>

Nie można tolerować sytuacji, w której Brytyjczykom bardziej opłaca się pobierać zasiłek dla bezrobotnych niż iść do pracy grzmiał Iain Duncan Smith, minister pracy i emerytur. Trudno nie przyznać mu racji, zważywszy na fakt, że liczba Brytyjczyków żyjących z zapomóg socjalnych sięga ponad 7 mln. 1,4 mln z nich nie szukało żadnej pracy w ciągu ostatnich dziewięciu lat, zaś kilkanaście procent wszystkich zasiłków trafia do ludzi, którzy ich nie potrzebują.

Koniec ery naciągaczy
Sumy niektórych zasiłków rzeczywiście mogą przyprawić o zawrót głowy. Do dziś słychać echa burzy, jak wybuchła przed dwoma laty, kiedy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ujawniło, że 140 tys. brytyjskich rodzin dostaje ponad 20 tys. funtów rocznie! To więcej niż przeciętna pensja prawie 6 milionów pracujących rodaków. Rekordziści pobierają nawet 33 tys. funtów. Czas zrobić z tym porządek, ostrzegają konserwatyści. Jak? Na początku, zmniejszając przez kolejne cztery lata budżet o 7 mld funtów rocznie. Ponadto 30 dostępnych obecnie zasiłków, od 2013 r. ma zostać zastąpionych jednym uniwersalnym kredytem. Ma on zmobilizować bezrobotnych do podjęcia zatrudnienia. Ci, którzy odmówią stracą finansowe wsparcie. Według pomysłu, osoby na socjalnym garnuszku będą musiały w ciągu czterech tygodni przepracować ok. 120 godzin na rzecz lokalnej społeczności. Za taką pracę, jak grabienie liści czy sprzątanie ulic nie będą pobierały wynagrodzenia. Mało tego, jeśli ktoś będzie uchylał się od pracy może stracić zasiłek nawet na 3 miesiące. Podobnie będzie w przypadku lokalnych Job Centre, które będą miały za zadanie nieść pomoc w znalezieniu zatrudnienia osobom długotrwale bezrobotnym. Jeśli ktoś odmówi pierwszej propozycji pracy, jego zasiłek zostanie wstrzymany na trzy miesiące, jeśli sytuacja powtórzy się po raz drugi, wypłaty zostaną wstrzymane już na pół roku, zaś za trzecim razem, na trzy lata. Nie da się ukryć, że drakońskie sankcje, powinny zniechęcić bezrobotnych do bezczynnego lenistwa. Podczas wystąpienia w parlamencie, Smith podkreślał, że zamierza przekonać ludzi do szacunku dla każdej przepracowanej godziny i każdego zarobionego funta. Według rządowych prognoz 300 tysięcy brytyjskich gospodarstw domowych upora się z problemem bezrobocia.

Świadczenia tylko dla bogatych?
Wzorem Irlandii zmniejszeniu ulec mają także zasiłki pobierane na dzieci (child benefit). Obecnie ich wysokość wynosi 20,3 funtów tygodniowo na pierwsze dziecko i 13,4 na kolejne. Rodzina z trojgiem dzieci, która zostanie pozbawiona pomocy może stracić w ciągu roku nawet 2,5 tys. funtów. Skróceniu ulegnie także czas wypłacanej zapomogi, nie do 18. roku życia dziecka, jak to było dotychczas, lecz do 16. Według Instytutu Analiz Podatkowych pozwoli to zaoszczędzić rządowi ponad 3 mld funtów rocznie. Jednak największa zmiana dotyczyć będzie warunków przyznawania zasiłku. Jak zapowiada George Osborne, minister skarbu, świadczenie zostanie wstrzymane, jeśli któryś z rodziców przekroczy limit zarobków w wysokości 44 tys. funtów rocznie. Nie da się ukryć, że dużo jest nieścisłości w nowym planie, ponieważ opieka społeczna zamiast analizować dochody całej rodziny, zacznie wyliczać zarobki poszczególnych jej członków. I tak, jeśli obydwoje rodzice pracują, zarabiając razem 80 tys. funtów rocznie zasiłek nie zostanie im odebrany. Odwrotnie niż w przypadku rodziny, gdzie pracuje tylko jedna osoba. Jeśli jej zarobki przekroczą 44 tys. funtów w skali roku zasiłek przepadnie. Jednym słowem im rodzina mniej zarobi tym mniej dostanie od państwa. A wychowanie i utrzymanie dziecka do tanich nie należy. Według raportu opublikowanego przez „The Guardian” zanim młody Brytyjczyk ukończy 21 rok, kosztować będzie rodziców ponad 200 tys. funtów. To o 43% więcej niż siedem lat temu. Obecnie pomoc na dzieci otrzymuje 7,7 mln rodzin. Łączny koszt wypłacanych z tego tytułu zasiłków to 12 mln funtów rocznie.

Strefy ubóstwa…
Na celowniku znajdą się także zasiłki na mieszkania (housing benefit). Budżet na lokale socjalne obcięty zostanie aż o 50%. Zdaniem ekspertów z Chartered Institute of Housing może to spowodować migrację biedniejszej ludności z południa, gdzie mieszkania są znacznie droższe, na północ kraju, gdzie choć lokale są tańsze, brakuje miejsc pracy. Liverpool, Nottingham i Glasgow to miasta, gdzie bezrobocie jest największe w skali kraju (30%).  Najbardziej narażone na taki scenariusz mają być Chelmsford, Newbury, Bath i Maidstone. Rowan Williams, arcybiskup Canterbury mówi wręcz o podziałach klasowych. 
– Niepokoi mnie, że polityka prowadzona przez rząd przyczyni się do powstania stref ubóstwa i podziału kraju wedle różnic społecznych i materialnych, a osoby niezamożne zostaną zepchnięte na samo dno – oznajmił w wywiadzie udzielonym stacji BBC.
Podczas szukania oszczędności dostało się także emigrantom. W czasie dobrej koniunktury towarzyszącej rządom laburzystów emigranci zajęli 70% z 4 milionów miejsc pracy. Setki tysięcy przyjezdnych ze Wschodniej Europy otrzymuje miliony funtów w formie zasiłków na dzieci, które nie mieszkają na Wyspach. Tylko na polskie pociechy, brytyjski fiskus ma przeznaczać 20 mln funtów rocznie. Zdaniem „The Daily Telegraph” według nowych przepisów zasiłki będzie pobierać wciąż ponad 29 tys. dzieci mieszkających w Polsce, co już  nie podoba się opinii publicznej.
Efekty zapowiadanych cięć mają być odczuwalne już w najbliższych latach. Czy wyjdą Brytyjczykom na zdrowie? Zobaczymy. Pewne jest jedno, czasy socjalnego dobrobytu powoli odchodzą do lamusa.
Kamil Nadolski / Fot. Thinkstock

W naszych polskich kręgach >>

Kłamstwo – nałóg emigranta >>