Zadowolony jak Polak?

 

Polacy są coraz bardziej zadowoleni z życia. Potwierdzają to nie tylko kolejne sondaże, ale i sami rodacy w kraju wyrażają opinie, że mieszkają w dobrobycie.

 

W ostatnim miesiącu minionego roku sondaże, jeden za drugim, wskazywały na wyraźne zadowolenie Polaków w niemal wszystkich sferach życia. Najnowsze badania CBOS-u (Centrum Badania Opinii Społecznej) pokazują, że coraz więcej Polaków czuje się „szczęściarzami”, coraz mniej „pechowcami”, więcej z nas jest zadowolonych z materialnych warunków bytu, jak i z życia w ogóle. Te kwestie CBOS monitoruje regularnie co roku od połowy lat 90. O ile u schyłku PRL-u (w 1988 roku) liczba osób uważających się za szczęśliwe równoważyła się z liczbą osób postrzegających się za pechowe, o tyle 10 lat później osoby „pozytywne” przewyższyły liczebnie te o negatywnym nastawieniu do siebie – ta przewaga cały czas rośnie. Stale pnie się w górę również nasza satysfakcja życiowa, a z roku na rok padają jej kolejne „rekordy”.

Jeszcze pół roku temu Krzysiek był sfrustrowanym absolwentem prawa, które ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Pisząc magisterkę nie wiedział, czy uda mu się dostać na jedną z aplikacji, a kancelaria, w której pracował „od zawsze”, nie przydzielała mu żadnych samodzielnych zadań. Sześć miesięcy później wszystko wygląda inaczej: obronił się na piątkę, na aplikację się dostał, a nowa praca dodała mu skrzydeł – dostaje ambitne zadania, szefowie rzucają go na głęboką wodę, a potem sowicie nagradzają. Dzisiaj życie naprawdę go cieszy.

 

Dobrobyt po polsku

– Kiedyś, by pojechać na wakacje, trzeba było odłożyć z dziesięć pensji, dziś wystarcza połowa jednej. Chcemy czy nie – żyjemy w dobrobycie! – uważa 52-letni Jacek, lekarz. – Za PRL-u kilkadziesiąt dekagramów szynki czy śpiochy dla dziecka to była prawdziwa zdobycz. Dziś trudno sobie wyobrazić, że można było tak żyć – dodaje. Jednak, pomimo wkroczenia gospodarki wolnorynkowej, w latach 90. trudno było nas nazwać zadowolonym społeczeństwem. Dopiero w tej dekadzie nastroje społeczne zaczęły się poprawiać, malkontentów ubywać, przybywać zaś zadowolonych. W tej ostatniej grupie są nie tylko osoby starsze, które doświadczyły życia za PRL z pustymi półkami w sklepach i kilometrowymi kolejkami. Zadowoleni są też ludzie młodzi, którzy w ostatnich latach odczuli znaczną poprawę jakości życia. – Od kilku miesięcy mam nową pracę, jestem super zadowolony, zarabiam bardzo dobrze. Moja żona zarabia jeszcze lepiej niż ja. Mamy własne mieszkanie, które dostaliśmy w prezencie od rodziców. Samochód kupiliśmy za własne pieniądze. Teraz myślimy o działce z domkiem za miastem. Za rok chcemy się starać o kolejne dziecko – opowiada 29-letni Andrzej, informatyk. – Żyjemy w dobrobycie. To prawda. Na wszystko możemy sobie pozwolić. Nie mamy na co narzekać. Jeszcze trzy lata temu nigdy bym nie uwierzył, że będzie się nam tak dobrze wiodło albo że nie będziemy musieli czekać na taki moment latami – dodaje. Te nastroje najlepiej odzwierciedla ruch na rynku nieruchomości. Młodzi Polacy są coraz bardziej skłonni do kupowania mieszkań na kredyt. Choć będą je spłacać przez około 30 lat, czują się na tyle pewnie, że nie boją się zadłużyć.

 

Kto i dlaczego jest zadowolony?

Głównym i niezmiennym źródłem zadowolenia Polaków, jak pokazują sondaże, jest życie rodzinne. Wśród osób „bardzo zadowolonych z życia” na pierwszym miejscu jako źródło satysfakcji znalazły się dzieci, na drugim małżeństwo. Oczywiście im wyżej na drabinie społecznej, tym większe zadowolenie z życia: najbardziej radośni są osoby najlepiej sytuowane, żyjące w dobrych warunkach materialnych, przedstawiciele kadry kierowniczej i inteligencji, ludzie z wyższym wykształceniem, uczniowie i studenci, mieszkańcy wielkich miast. Najmniej powodów do zadowolenia mają osoby, którym się nie wiedzie finansowo i materialnie, bezrobotni, renciści, a także respondenci z podstawowym wykształceniem, rolnicy. Wniosek z innego sondażu: „Na ogół im młodsi i lepiej wykształceni są badani, w im większej miejscowości mieszkają, a także im wyższe uzyskują dochody i lepiej oceniają warunki materialne swoich gospodarstw domowych, tym częściej wyrażają pozytywne opinie o rozwoju sytuacji w kraju”.

Polacy są także coraz bardziej zadowoleni ze swojej pracy. Jak pokazuje zeszłoroczny raport przeprowadzony na zlecenie Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan „Pracujący Polacy 2007”: 96 procent rodaków dostało pensje w terminie, 90 procent skorzystało z urlopu w pełnym wymiarze, 90 procent uważa, że ma prawidłowo liczony czas pracy. Polacy nie obawiają się także utraty pracy, bo nawet gdyby tak się stało, to są przekonani, że znaleźliby kolejną. Większość pozytywnie ocenia swoje miejsce pracy, jak i pracodawców. Jeśli tak dalej pójdzie, staniemy przed poważnym „niebezpieczeństwem” utraty cechy – uważanej dotąd za narodową – wiecznego malkontenctwa.

 

Magda Qandil