Życie w UK

Wydatki, które wyszły posłom bokiem

Parlamentarne trzęsienie ziemi trwa. Z funkcją pożegnał się marszałek Sejmu, minister finansów odpiera oskarżenia i zwraca pieniądze, a kilku posłów zrezygnowało ze startu w najbliższych wyborach.

Wydatki, które wyszły posłom bokiem

 

 
 
Kolejne dni afery rozpoczętej przez majowe publikacje w Daily Telegraph. Dziennik opisał wydatki posłów brytyjskiego parlamentu, które rozliczali oni z publicznych pieniędzy. Wyszło na jaw, że niektórym parlamentarzystom bez trudu przychodziło wydawanie pieniędzy podatników, nawet na najbardziej podstawowe rzeczy. Nagminną praktyką było m.in. wykorzystanie luki w przepisach, która pozwalała na rozliczanie kosztów poniesionych wskutek zmiany miejsca zamieszkania. Wielu posłów z racji wykonywania parlamentarnych obowiązków musi posiadać drugie mieszkanie w Londynie. Problem w tym, że posłowie nagminnie wykorzystywali przepis, by za publiczne pieniądze opłacać rachunki i podatki za oba mieszkania, a nawet przeprowadzać w nich kosztowne remonty.
 
Wybory, a może konstytucja
Oskarżeniom nie oparł się Alistair Darling, minister finansów. Daily Telegraph podał, że polityk rozliczał koszty domu w południowym Londynie, podczas gdy oficjalnie mieszkał już w siedzibie przy Downing Street, w centrum miasta. Darling tłumaczył, że „service charges”, które rozliczył za mieszkanie w południowym Londynie urzędując już przy Downing Street, były płacone z półrocznym wyprzedzeniem, dlatego nie mógł zapłacić mniejszej kwoty. Jednak zapowiedział, że odda 700 funtów, które wytykali mu oponenci. Premier Gordon Brown zapewnił, że ma „pełne zaufanie do ministra finansów i cieszy go decyzja o zwrocie pieniędzy, którą w pełni popiera”. Nim Darling zdecydował się na oddanie niesłusznie rozliczonych kosztów, lider partii Lib-Dem, Nick Clegg, wezwał ministra Darlinga do dymisji.
Lider Konserwatystów, David Cameron, ponowił swój apel o rozpisanie przedterminowych wyborów, by „wyborcy mieli możliwość pozbycia się polityków przyłapanych na ostatnim skandalu”.
Premier Brown mówi z kolei, że jest najlepszą osobą, która może uporządkować system wprowadzając „konstytucyjne zmiany” (w UK nie ma konstytucji jako takiej, ale konstytucyjnymi nazywa się najważniejsze przepisy w kraju) przed kolejnymi wyborami. Zmieniono już system rozliczeń poselskich kosztów, ze stanowiskiem marszałka pożegnał się Michael Martin – kilka razy wytykano mu nieścisłości przy rozliczaniu kosztów.
Mówi się nawet o gruntownej przebudowie systemu politycznego, m.in. wprowadzeniu formalnej konstytucji, ograniczeniu roli rządu, pełnej wybieralności w Izbie Lordów, stałych terminach wyborów oraz wprowadzeniu proporcjonalnej ordynacji wyborczej. Rozpisanie wcześniejszych wyborów już dziś to pewna klęska dla Partii Pracy.
 
Na przykładzie Europy
W ostatnim tygodniu brytyjskie media przestały zajmować się poszczególnymi politykami wplątanymi w finansowy skandal. Znacznie więcej pojawia się za to komentarzy, co zrobić, by takiej sytuacji uniknąć w przyszłości. Opinia publiczna zastanawia się też co stanie się z posłami, którzy w wyniku skandalu zrezygnowali z kandydowania w najbliższych wyborach.
– Jeśli ja ukradnę coś w sklepie, to stanę przed sądem i pójdę do więzienia. Jeśli ukradnie poseł, to wystarczy, że przeprosi i nadal będzie brał do końca kadencji sutą pensję? – pyta ironizując jeden z internautów na stronach BBC.
Brytyjskie media podają też przykłady innych parlamentów europejskich, gdzie wydawanie publicznych pieniędzy podlega większej kontroli. Na tym tle wyróżnia się Szwecja, z ultrarestrykcyjnymi przepisami dotyczącymi przejrzystości wydatków publicznych i dostępu do informacji. W 1995 roku zmuszono tam do rezygnacji z funkcji premiera Monę Sahlin, gdy okazało się, że korzystając z ministerialnej karty kredytowej zapłaciła za pieluszki dla swojego dziecka. Z kolei w Niemczech nie funkcjonuje żaden dodatek do drugiego domu parlamentarzysty. Najgorsza sytuacja panuje we Włoszech, gdzie posłowie zarabiają najwięcej pieniędzy (ok. 140 tys. euro rocznie, to dwa razy więcej niż w UK albo w Niemczech), przejazdy rozliczane są bez żadnych potwierdzeń, wydatki rosną z roku na rok, a do tego system polityczny jest skorumpowany.
Posłowie Parlamentu Europejskiego zarabiają różne sumy, w zależności od przepisów kraju, z którego pochodzą (brytyjscy europarlamentarzyści dostają wynagrodzenie roczne w wysokości 63 tys. funtów), natomiast kontrowersje budzą rozliczane koszty. Każdemu europosłowi należy się 287 euro diety za każdy dzień pracy w Brukseli. Polskie media opisywały już naszych rodzimych parlamentarzystów, którzy pojawiali się w parlamencie EU tylko po to, by podpisać listę i nie stracić prawie 300 euro dniówki.
 

Błażej Zimnak

 

Przeczytaj również

To tu w UK najemcy mają największe szanse na mieszkanie w nieodpowiednich warunkachTo tu w UK najemcy mają największe szanse na mieszkanie w nieodpowiednich warunkachBanksy stworzył nowy mural w Londynie? Fani nie mają wątpliwościBanksy stworzył nowy mural w Londynie? Fani nie mają wątpliwościPopulacja Londynu bije nowe rekordy. Ile wynosi?Populacja Londynu bije nowe rekordy. Ile wynosi?Szef DNB mówi o “społecznych kosztach” zatrudniania imigrantów w HolandiiSzef DNB mówi o “społecznych kosztach” zatrudniania imigrantów w HolandiiBariery językowe przyczyną błędnych diagnoz lekarzyBariery językowe przyczyną błędnych diagnoz lekarzyBlisko 7 mln ludzi w UK ma kłopoty finansoweBlisko 7 mln ludzi w UK ma kłopoty finansowe
Obserwuj PolishExpress.co.uk na Google News, aby śledzić wiadomości z UK.Obserwuj