Warwick Avenue to stan umysłu

Londyn to miejsce magiczne.Tutaj tworzyły największe muzyczne legendy, tutaj powstawały nowatorskie brzmienia, nowe muzyczne style, tutaj każde miejsce kryje w sobie muzyczną historię.

Odkrywamy Londyn >>

Przybliżamy Londyn >>

Postarajmy się wsłuchać w muzyczne serce Londynu bijące w niezliczonych piosenkach, których był inspiracją. Pierwszym przystankiem będzie Warwick Avenue, rozsławione przez walijską piosenkarkę Duffy, której prawdziwa kariera rozpoczęła się właśnie w Londynie.

Łyk historii

Ulica Warwick Avenue znajduje się w południowej części dzielnicy Maida Vale. Biegnie na północny wschód od Harrow Road ku Sutherland Avenue, gdzie przechodzi w Delaware Road. Początkowo ulica nazywała się Green Lane. Zmieniła nazwę na Warwick Avenue w 1827 roku, z inicjatywy architekta George’a Gutcha. Upamiętnił w ten sposób osobę Jane Warwick z Warwick Hall, która wyszła za mąż w 1778 roku za tutejszego właściciela ziemskiego. Pierwsze domy na Warwick Avenue wybudowano w latach 40. XIX wieku w sąsiedztwie mostu przebiegającego nad odnogą kanału Grand Junction (współcześnie Grand Union Canal) – Paddington. W ciągu następnych 20 lat wzdłuż Warwick Avenue wyrosły kolejne zabudowania, z krórych większość przetrwała do dzisiejszych czasów. Powstała przepiękna zaciszna, pełna spokoju enklawa w środku miasta. Zza drzew wyglądają okazałe rezydencje o stiukowych fasadach, wille z ukrytymi ogrodami. U zbiegu ulic Warwick Avenue i Warrington Crescent w niebo wzbija się iglica anglikańskiego Kościoła Najświętszego Zbawiciela (St Saviour’s Church) konsekrowanego w 1856 roku. By ułatwić dostęp do świątyni Warwick Avenue została w jej pobliżu poszerzona, przez co stała się jedną z najszerszych dróg w Londynie. Parafia nie należała do zamożnych, gdyż okolicę zamieszkiwała duża społeczność żydowska.
Niedaleko kościoła znajduje się wybudowana w 1915 roku stacja metra Warwick Avenue. Nie posiada nadziemnego budynku – podróżni wchodzą do części podziemnej schodami bezpośrednio z ulicy. W sąsiedztwie stacji metra zachowała się jedna z trzynastu w Londynie drewnianych chatek, będąca niegdyś schroniskiem – barem dla dorożkarzy. Pomiędzy 1875 a 1914 rokiem powstało 61 takich miejsc z inicjatywy hrabiego Shaftesbury z Londynu, który założył w tym celu fundację. Kierując się w stronę Harrow Road, mijamy malowniczą uliczkę Blomfield Road prowadzącą nad kanał Małej Wenecji (Little Venice), przekraczamy most nad kanałem Paddington, skąd rozciąga się przepiękny widok na położone nad wodą Ogrody Rembrandta – miejsce zakochanych.

Muzyczny świat

Ciche, nieco senne Warwick Avenue napawa spokojem i melancholią. Doskonale wpisuje się w klimat muzyki Duffy. Nostalgiczny, złamany płaczem głos młodej wokalistki harmonizuje z obrazem skąpanej w deszczu stacji metra Warwick Avenue z teledysku do piosenki „Warwick Avenue”. Warwick Avenue to przejmująca piosenka o rozstaniu zaśpiewana w zjawiskowy, pełny emocji sposób.
„Warwick Avenue to stan umysłu” – twierdzi wokalista duńskiej grupy „Warwick Avenue” Jacob Illeborg. Muzycy z zespołu tworzyli w Kopenhadze, jednak dopiero w Londynie, do którego wyjechali pod koniec lat 90., ich twórczość nabrała kolorytu. Pięciu kolegów wynajęło razem mieszkanie na Warwick Avenue. Wspólny dom miał duży wpływ na ostateczne brzmienie grupy, bardzo zbliżył muzyków i pozwolił im na uformowanie własnego, spójnego stylu. Piosenki duńskiego zespołu utrzymane są w ciepłym, popowo-rockowym klimacie. Poruszają tematy codziennych spraw, uczuć miłości, tęsknoty, mówią o rozstaniu.

„Miejsce, w którym żyliśmy jest częścią naszych piosenek. Warwick Avenue odzwierciedla nasz muzyczny świat” – powiedział frontman zespołu Jacob Illeborg.

Warwick Avenue W2/W9, rejon: Maida Vale
City of Westminster
Stacja metra: Warwick Avenue (linia Bakerloo, 2 strefa)

Ewa Budek

Odkrywamy Londyn >>

Przybliżamy Londyn >>