Systematycznie niesystematyczna Eśka

– Mówię ci, ja już tego nie wytrzymam – powiedziała do mnie Eśka, wsuwając w siebie już trzecie opakowanie czekoladowych „Digestive”.

Fryzjerski pech >>

Strzeż się singielki >>

– Powiadam ci porażka za porażką – jęknęła, oblizując jednocześnie wargi utytłane w czekoladzie z wielką rozkoszą i pożądaniem w oczach. – Próbowałam już medytacji, hipnozy, a nawet akupunktury – zaczęła. – I co, pomogło? – zapytałam chyba strasznie naiwnie, bo przecież widuję ją na co dzień i raczej z dnia na dzień jest jej więcej niż mniej. – A coś ty! – wykrzyknęła jakby oburzona. – Ćwiczenia na siłowni, diety – cud, taniec brzucha ani nawet pilates. Nic, rozumiesz? Nic nie pomaga. W ogóle nie chudnę – dokończyła swój wywód Eśka wybierając okruchy po ostatnim ciastku w opustoszałym opakowaniu. – Byłam już u specjalisty od odchudzania, który powiedział mi, żebym zaczęła systematycznnie uprawiać jogging i jadła pięć małych porcji niskokalorycznych posiłków, to na pewno schudnę. To mu mówię, że właściwie to ja tak właśnie jem – no może nie takie niskokaloryczne te dania, ale nie mam głowy do liczenia kalorii, zawsze byłam słaba z matematyki. – No i co? Zbilansowałaś dietę? Posłuchałaś go? – zapytałam bardziej z wrodzonej uprzejmości niż ciekawości. W końcu siedziała koło mnie na beżowo-czarnej sofie i nie miałam wątpliwości co do efektów wizyty u specjalisty. – No wiesz, co do biegania, to się zobaczy jeszcze. Wciąż nie mogę kupić odpowiednich adidasów. Kolory mi się nie podobają, a niektóre to jakieś takie twarde podeszwy mają. Albo pada jak z cebra. Nie wiem jeszcze kiedy, ale obiecałam specjaliście, że na pewno kiedyś spróbuję – powiedziała Eśka z taką pewnością, że kiedyś pobiega, jakby już od lat biegała w maratonach co najmniej. –  A tak a propos, masz może coś słodkiego? Nic jeszcze nie jadałam od kolacji. – Jak to nic?! – krzyknęłam. – A te trzy opakowania ciastek w czekoladzie, które przed chwilą w okamgnieniu wchłonąłaś jak odkurzacz? – Oj, nie czepiaj się takich drobiazgów. Przecież to nie był posiłek. Ani to kebab, ani to frytki z głębokiego tłuszczu. Patrz lepiej na siebie. Odkąd do ciebie wpadłam po przyjacielską poradę – już całą wodę mineralną wypiłaś. A właśnie. Mogę zaglądnąć do lodówki? Masz może colę? – Mam jakieś resztki – odpowiedziałam. – Ale to cola „light”. Nalać ci?  – O Jezu, takie badziewie pijesz? Jak cola, to tylko w wersji „full” – odwróciła się od lodówki z niesmakiem i zasiadła z powrotem na sofie, wkładając wielką łyżkę do marmolady brzoskwiniowej, którą wyjęła z mojej lodówki nie wiadomo kiedy. Kiedy już pokazało jej się dno przezroczystego, szklanego słoika i nawet krasnoludek nie byłby w stanie swoim małym paluszkiem wyjąć ani odrobiny słodkiej marmolady – umyła po sobie łyżkę, rzuciła tylko „do jutra” i zniknęła za drzwiami. Jutro na pewno do mnie przyjdzie powyżalać się na swój los grubasa. Bo są na tym świecie dwie rzeczy, które Eśka robi naprawdę systematycznie: codziennie szuka diety cud (podjadając ciasteczka) i przychodzi do mnie po poradę, jak schudnąć (również podjadając ciasteczka)…
Ilona Korzeniowska / Fot. Thinkstock

Fryzjerski pech >>

Strzeż się singielki >>