Nakręcił 10-godzinny film, jak schnie farba. Cel był niegłupi

Charlie Lyne nakręcił 10-godzinny film akcji. Akcja w tym przypadku polega na tym, że widzimy jak schnie farba na ceglanym murze. Głupi? Głupszy? Najgłupszy pomysł na film? Mogłoby się tak wydawać, ale…

Twórca filmu, Charlie Lyne. Fot.YouTube/Au Cafe Des Loisirs

Skąd ten dziwny pomysł? Wszystko zaczęło się wtedy, gdy Charlie dowiedział się, że każdy film w Wielkiej Brytanii musi być poddany ocenie Rady Klasyfikacji Filmowej po to, by dostał klasyfikację dla jakiej grupy wiekowej się nadaje. Niby nic w tym złego, ale taka procedura kosztuje ok. tysiąc funtów, a zapłacić musi twórca lub dystrybutor.

Dla wielkich wytwórni filmowych taka suma to pestka, ale dla początkującego filmowca, w dodatku ambitnego, czyli nie nastawionego od razu na kasowe efekty, to sporo pieniędzy. Tego wydatku nijak nie uda się uniknąć, bo bez oficjalnej klasyfikacji film nie ma prawa pojawić się w jakiejkolwiek formie dystrybucji poza internetem.

Ponieważ młody reżyser Charlie Lyne należy najwyraźniej do grupy tych ambitnych, starał się o obniżenie opłaty. A że nic nie wskórał, wkurzył się jeszcze bardziej. I postanowił zagrać “cenzorom” na nosie. Rozpoczął crowfundingową kampanię i zebrał pieniądze na 607-minutowy film o tym, jak schnie farba.

Komisja klasyfikacyjna – chcąc nie chcąc – musiała wysiedzieć te 10 godzin i obejrzeć, jak z farby minuta po minucie odparowuje każdy mikrogram wody lub rozpuszczalnika. W końcu członkowie komisji dali rating “U”, co oznacza, że te same emocje, jakie oni odczuwali, spokojnie może przeżyć każdy, bez ograniczeń wiekowych.

– Myślę, że to mało prawdopodobne, by ten mały akt protestu miał wpływ na sposób, w jaki cenzura filmowa pracuje w Wielkiej Brytanii, ale mam nadzieję, że przynajmniej zachęcę ludzi do tego, by porozmawiać o roli tej komisji w brytyjskim przemyśle filmowym – mówi Charlie Lyne. Pytany, czy nakręci sequel, z uśmiechem odpowiada, że los “Farby 2” zależy od komercyjnego powodzenia “jedynki”.