Londyn bogatych – Londyn biednych: ile zarabia się w stolicy Wielkiej Brytanii

Organizacja London Fairness Commission opublikowała właśnie najnowsze wyniki badań pokazujące czy Londyn jest miastem przyjaznym w równym stopiu dla wszystkich.

Liczby potwierdzają powszechne odczucie, że choć Londyn liczy już 8.6 milionów mieszkańców i jest światowym centrum finasów, nauki, kultury i sztuki, w tym mieście sukcesu nie wszyscy mogą liczyć na równy dostęp do podstawowych choćby dóbr. Od mieszkania po pracę.

Z danych zebranych przez sponsorowaną przez lorda Victora Adebowale LFC wynika, jak duża jest rożnica między najlepiej i najmniej zarabiającymi. Po opłaceniu rachunków (zwłaszcza czynszu) 10 procent najbiedniejszych gospodarstw domowych musi zadowolić się przychodem 112 funtów tygodniowo. Średnia to 384 funtów. 10 procent najbogatszych ma do dyspozycji 1032 funtów.

Sprawdź: Dobry moment na kupno domu w UK? Spadły ceny nieruchomości!

Spadek przychodów w porównaniu z rokiem 2008 też najmocniej odczuli najubożsi. Po opłaceniu galpujących czynszów na życie zostaje im w portfelach 20 procent mniej pieniędzy. Oni również najmocniej odczuwają obciążenia podatkowe: fiskus w postaci wszystkich obciążeń zabiera im 37,4 procent przychodów, podczas gdy najbogatszym 35,1 proc.

Szefowie największych londyńskich firm zarabiają rocznie około 6 milionów funtów. To 133 razy więcej niż wynosi średnia pensja w Londynie. Sprzedawca w sklepie zarabia tu średnio 16,7 tys. funtów, sprzątaczka 21,3 tys., budowlaniec i pielęgniarka – 25 tysięcy, kucharz 28 tys. funtów a policjant lub nauczyciel – 32 tysiące. Adwokat może liczyć na 44 tysiące, dyrektor finansowy dużej firmy na 72 tys. funtów.

[advpoll id=”16″ title=”TWOIM ZDANIEM” width=”270″]

20 procent młodych londyńczyków między 16 a 24 rokiem życia jest bezrobotnych. Oni też – jeśli pracują – zarabiają najmniej – 8,5 funta na godzinę. Spośród tych, w wieku od 25 lat tylko 5,4 procenta jest bezrobotnych, aż 221 tysięcy aktywnie szuka pracy. Jeśli pracują, zarabiają średnio 15,2 funta na godzinę.

Największym problemem londyńczykow są ceny mieszkań. Zarówno tych, kupowanych, jak wynajmowanych. Jedynie 20 procent domów i mieszkań kosztuje tyle, że można uznać je za dostępne dla średnio zarabiającego człowieka. (kt)