Łańcuch zbrodni

Wyszedł z więzienia oskarżony o napaść na dziecko i od razu popełnił kolejną zbrodnię. Tym razem morderstwo… Potem popełnił samobójstwo.

W ubiegłym miesiącu głośno było o taksówkarzu z Kumbrii, który jeżdżąc samochodem zabił 12 osób, w tym swojego brata. Ostatnio w Northumbrii, we wschodniej części północnej Anglii, więzienie opuścił 37-letni Raoul Moat, oskarżony o napaść na dziecko. W momencie, gdy przebywał w więzieniu, jego dziewczyna, z którą miał niespełna 2-letnie dziecko, znalazła sobie innego partnera. Aby zapewnić sobie spokój z jego strony, w przypadku jego wyjścia z więzienia, powiedziała mu, że jej nowy partner jest policjantem. Miało to odstraszyć Moata. Stało się jednak odwrotnie – po wyjściu z więzienia zamordował ją, jej partnera, a później policjanta w samochodzie. Bo – jak powiedział – wypowiedział wojnę northumbriańskiej policji za swoje krzywdy. Posunął się nawet do tego, że zadzwonil na 999 i zakomunikował im to oficjalnie. Co ciekawe, będąc jeszcze w więzieniu, chwalił się tym, co zamierza uczynić po wyjściu na wolność. A jednak nie podjęto żadnych środków prewencyjnych. Po kilkudniowym pościgu i kilkugodzinnych negocjacjach z policją odebrał sobie życie. Leżąc twarzą do ziemi strzelił sobie w głowę.
Policji udało się zatrzymać Moata w Rothbury. Funkcjonariusze próbowali wynegocjować na przestępcy poddanie się. Dwie grupy specjalne próbowały podkraść się do niego, jednak gdy byli zaledwie 6 metrów od celu, Moat strzelił. Dochodzenie ma ustalić dokładne okoliczności jego śmierci. Oczywiście takie przypadki mogą mieć miejsce gdziekolwiek, pod każdą szerokością geograficzną. Takie krwawe historie dzieją sie i w Skandynawii (przed popełnieniem przestępstwa morderca zamieścił na youtube filmik, na którym wymachiwał bronią i odgrażał się późniejszej ofierze), czy w USA. Szaleńców i psychopatów jest coraz więcej, a zbrodnie coraz krwawsze i coraz bardziej bestialskie. Zastanawiająca jest w tym przypadku bezradność państwa, czy instytucji państwa odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa. W bardzo wielu przypadkach tym okrutnym zbrodniom można było zapobiec. Symptomy czy objawy nadchodzącej tragedii bardzo często były i nadal są bagatelizowane. Począwszy od najbliższego otoczenia, a skończywszy na instytucjach za to odpowiedzialnych. Znana też była historia 2-latka z Londynu zamordowanego przez własnych opiekunów. Instytucje odpowiedzialne za to – opieka społeczna, lekarze – wiedzieli, że dziecko jest bite, a jednak nic nie zrobiono, by zapobiec tej tragedii. Po każdej takiej medialnie nagłośnionej zbrodni podnoszą się głosy, nie milkną spory – kto jest odpowiedzialny? Jak można było zapobiec? Kogo ukarać? Czy musi dojść do tragedii, aby zaczęto mówić o chorym systemie, o biurokratach niezwracających uwagi na to, co się dzieje wokół? Oczywiście nie wszystkiemu winny jest system ochrony obywatela w Wielkiej Brytanii – w końcu za stworzenie systemu opieki odpowiedzialne są przecież konkretne osoby, piastujące konkretne stanowiska.

Piotr Puk / Fot. Getty Images