Kto „kradnie pracę” w innych krajach UE?

Zgodne „nie”, jakie w odpowiedzi na propozycję zmiany traktatów unijnych usłyszał David Cameron podczas ostatniej dyplomatycznej objazdówki we wszystkich niemal europejskich stolicach, mogłoby sugerować, że brytyjski premier jako jedyny przywódca na kontynencie ma nieszczęście zmagać się z nieustannie wzbierającą imigracyjną falą. Nic bardziej mylnego – krucjaty przeciwko obcokrajowcom toczą się w większości państw. Ostatnio problem nasila się również w Polsce.

Niemcy: za każdym rogiem czai się Polak (i Rumun)

Naszym zachodnim sąsiadom, podobnie jak Wyspiarzom, coraz bardziej doskwiera obecność imigrantów z Europy środkowo-wschodniej. Co ciekawe, na spółkę z Rumunami, staliśmy się ulubionym tematem do narzekań, wyprzedzając w tej kwestii nawet przyjezdnych z krajów islamskich – głównie Turcji. Jak jednak podkreślają obserwatorzy, Niemcy to nacja wyjątkowo samokrytyczna, więc w podobnym stopniu co na imigrantów, narzekają na siebie na wzajem.

Polska: polski hydraulik nadal wyjeżdża. Jego miejsce zajmuje Ukrainiec

O tym, że perspektywa wyjazdu „za pracą” w dalszym ciągu jest dla Polaków kusząca świadczą ciągłe utyskiwania brytyjskich polityków na niedające się w żaden sposób zbić słupki statystyk imigracyjnych. Pomimo tego, że narzekania na „wysokie saldo migracji” można w większości przypadków przetłumaczyć jako skargę na „walących na Wyspy drzwiami i oknami Polaków”, warto obudzić w sobie pokłady empatii i przynajmniej spróbować przyjąć te zarzuty ze zrozumieniem. Być może już niedługo z podobnymi poglądami, tyle że w stosunku do Ukraińców, przyjdzie nam zmagać się w kraju. Szacunki mówią, że w Polsce mieszka obecnie 150 tysięcy obywateli tego kraju, z kolei liczba podań o pracę złożonych przez obywateli Ukrainy w 2014 sięgnęła 359 tysięcy. Rok wcześniej było ich o ponad połowę mniej – 134 tysiące.

Włochy: graj piękny cyganie, byle nie w Rzymie

Jeśli chodzi o narzekania na przedstawicieli innych nacji, Włosi skupiają się głównie na członkach społeczności Romskiej, zarówno tych urodzonych na terenie Włoch, jak i przyjezdnych z Bułgarii czy Rumunii. Na Półwyspie Apenińskim panuje stereotyp Roma jako złodzieja-kieszonkowca, podsycany zwłaszcza przez nawoływania prawicowych, antyimigracyjnych partii politycznych. Przedstawiciel jednej z nich – Matteo Salvini z Ligi Północnej wezwał niedawno do „zrównania z ziemią” wszystkich romskich obozowisk na terenie Włoch.propozycja nie miała charakteru metaforycznego – Salvini całkiem serio sugerował użycie buldożerów.

Szwecja: zaciskamy zęby i tolerujemy, ale Romów nie lubimy

Jak podkreślają komentatorzy, Szwecja podobnie jak Włochy, zmaga się ze zjawiskiem wyrastających na obrzeżach większych miast koczowniczych obozowisk. W efekcie, coraz większą popularność wśród do bólu politycznie poprawnych Szwedów, zyskują partie antyimigracyjne. Szwedzcy Demokraci, obiecując pozbawić Rumunów i Bułgarów prawa do swobodnego poruszania się po terenie UE, “urwali” w ostatnich wyborach 13 procent głosów. Niepokoje związane z dużą liczbą przyjezdnych prowadzą jednak do swego rodzaju społecznej schizofrenii. W prasie częściej niż narzekania wycelowane bezpośrednio w Romów, znajdziemy głosy krytyki pod adresem osób, które… krytykują imigrantów. Najlepiej mentalność Szwedów w tej kwestii podsumowuje komentarz korespondenta „The Telegraph”: „[Szwedzi są zdania, że] wydalenie Romów z kraju byłoby przejawem rasizmu. Z drugiej strony, to że pozwalamy im żyć w warunkach dużo gorszych, niż nasze, również w pewnym sensie czyni nas rasistami”.