“Kobiety sukcesu” – Wasze listy: Stanąć na nogi

Jestem rehabilitantką w jednym z ośrodków w Wielkiej Brytanii. Dla mnie sukces to każdy samodzielnie postawiony krok przez moich pacjentów. Od dziecka lubiłam pomagać innym. Jeszcze gdy mieszkałam w Polsce, angażowałam się we wszelkiego rodzaju wolontariaty, szczególnie w szpitalach. Już wtedy wiedziałam, że właśnie pomaganie innym da mi najwięcej szczęścia. No właśnie: szczęście. Wydaje mi się, że człowiek może powiedzieć, że osiągnął sukces właśnie wtedy, kiedy jest szczęśliwy. A mi do szczęścia już w zasadzie nie brakuje niczego. Mam męża i dwójkę dzieci, synów w wieku: 10 i 15 lat. Poza tym pracuję w zawodzie, który kocham. Ostatnio do ośrodka, w którym pracuję, trafił chłopczyk w wieku mojego młodszego syna. Spadł z huśtawki i paskudnie złamał nogę. Chłopczyk bardzo aktywny, grający w piłkę nożną, niepotrafiący usiedzieć na miejscu. Z początku niechętnie ze mną współpracował. Był smutny. Bał się, że już nigdy nie wyjdzie na boisko. Kiedy zobaczył, że rehabilitacja przynosi efekty, zaczął się uśmiechać, rozmawiać ze mną i bardziej przykładać się do ćwiczeń. Piszę ten list w dniu, kiedy mój mały pacjent ma zagrać na meczu. Wielki sukces: zarówno jego, jak i mój. A takich sukcesów w moim życiu było już wiele. I wierzę w to, że będzie ich jeszcze więcej.

Marzena Borowczak