Frontier Worker Permit – Wszystko co musisz wiedzieć o pozwoleniu na pracę dla pracownika przygranicznego

Fot. Getty

Pracownik Przygraniczny 1

Zezwolenie na pracę dla pracownika przygranicznego pozwala wjechać i pracować w Wielkiej Brytanii osobie, która mieszka w innym kraju niż UK. Poniżej prezentujemy najważniejsze informacje związane z otrzymaniem i pracą w ramach Frontier Worker Permit. 

O pozwolenie na pracę dla pracownika przygranicznego Frontier Worker Permit może się ubiegać osoba, która spełnia wszystkie poniższe kryteria:

• pochodzi z jednego z państw Unii Europejskiej, Szwajcarii, Norwegii, Islandii lub Liechtensteinu;
• mieszka poza Wielką Brytanią;
• rozpoczęła pracę w Wielkiej Brytanii najdalej 31 grudnia 2020 r.;
• pracowała w Wielkiej Brytanii co najmniej raz w ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia pracy na Wyspach.

O Frontier Worker Permit nie może się ubiegać osoba, która nie rozpoczęła pracy w Wielkiej Brytanii najdalej w dniu 31 grudnia 2020 r. (czyli przed końcem okresu przejściowego). W takim wypadku pracownik musi wystąpić o przyznanie wizy. 

• Nie przegap: Ograniczenie ulgi abolicyjnej. Którzy Polacy w UK mają szansę uniknąć podwójnego opodatkowania?

Na co zezwala Frontier Worker Permit?

Pozwolenie na pracę Frontier Worker Permit pozwala osobie uprawnionej zarówno pracować na Wyspach, jak i wynajmować tu tymczasowo lokal mieszkalny oraz korzystać z opieki zdrowotnej i świadczeń społecznych (w razie spełnienia określonych kryteriów). – To niezła opcja dla osób, które chcą nadal pracować w UK przez kilka miesięcy w roku, a które nie chcą tu zostać na stałe. I też dla tych Polaków, którzy nie chcą lub nie mogą uzyskać statusu osoby osiedlonej – zaznacza Agnieszka Moryc, dyrektor zarządzająca Admiral Tax.

Za wydanie pozwolenia Frontier Worker Permit nie są pobierane żadne opłaty, ale osoba wnioskująca musi ponieść ewentualne koszty przesłania swoich danych biometrycznych (zdjęcia lub odcisków palców). Wniosek dotyczący wydania pozwolenia na pracę Frontier Worker Permit składa się online i należy to zrobić do 1 lipca 2021 r. (do tego czasu do UK można wjechać jedynie legitymując się paszportem bądź dowodem osobistym). 

Kto może aplikować o pozwolenie na pracę Frontier Worker Permit?

Aby móc aplikować o pozwolenie na pracę Frontier Worker Permit należy spełnić szereg kryteriów. Oto one:

• Osoba ubiegająca się o FWP musi posiadać obywatelstwo kraju UE, Szwajcarii, Norwegii, Islandii lub Liechtensteinu.
• Osoba ubiegająca się o FWP wykonywała pracę w UK przed lub najdalej w dniu 31 grudnia 2020 r. i w tym czasie mieszkała głównie poza Wielką Brytanią. „Głównie”, czyli przez ponad 180 dni w roku. 
• Jeśli osoba ubiegająca się o FWP spędziła w ostatnim roku kalendarzowym więcej niż 180 dni w Wielkiej Brytanii, to może ona wciąż ubiegać się o pozwolenie na pracę Frontier Worker Permit, jeśli wróciła do kraju zamieszkania choć raz w ciągu 6 miesięcy lub dwa razy w ciągu 12 miesięcy.
• Osoba ubiegająca się o FWP musiała wykonywać pracę zarobkową na terenie UK przed 31 grudnia 2020 r. – albo na podstawie umowy o pracę, albo w ramach samozatrudnienia. 
• Osoba ubiegająca się o FWP przyjeżdżała do UK od czasu rozpoczęcia pracy przynajmniej raz na 12 miesięcy. 
• Praca wykonywana przez osobę ubiegającą się o pozwolenie na pracę Frontier Worker Permit musiała nosić znamiona „autentycznej i efektywnej”. Za taką nie może zostać uznany szereg aktywności zawodowych – np. przeprowadzenie na Wyspach wywiadu prasowego lub chociażby jednorazowe wzięcie udziału w jakimś konkursie. 
• Jeśli osoba ubiegająca się o pozwolenie na pracę dla pracownika przygranicznego nie wykonywała pracy w UK w ostatnim roku kalendarzowym, to to jeszcze nie znaczy, że straciła szansę na otrzymanie FWP. Jednak w takim przypadku musi ona udowodnić, że jej dłuższa absencja w UK była wynikiem jednej z poniższych sytuacji:

– przerwa w pracy spowodowana była czasową niezdolnością do pracy z powodu choroby lub wypadku;

– przerwa w pracy spowodowana była przez ciążę i/lub poród;

– przerwa w pracy spowodowana była utratą pracy – nie z własnej woli, a także poszukiwaniem pracy lub podjęciem stosownego szkolenia zawodowego;

– przerwa w pracy spowodowana była utratą pracy – z własnej woli i podjęciem szkolenia zawodowego w swojej dotychczasowej branży; 

– przerwa w pracy spowodowana był niemożnością przyjazdu do Wielkiej Brytanii z powodu koronawirusa (COVID-19). 

• Czytaj też: Settled status: Brak pracy nie oznacza, że nie mamy prawa do pozostania w UK po Brexicie