Emoji słowem roku 2015 według Oxford Dictionaries

Oxford Dictionaries co roku wybiera najpopularniejsze słowo roku w ramach plebiscytu Word of The Year. Jednak słowo roku 2015 skupiło na sobie ogromną uwagę. Może dlatego, że… nie jest słowem!

Emoji słowem roku!

Do tej pory nie był to szczególnie popularny konkurs, zainteresowane były nim głównie środowiska naukowe i językowi pasjonaci.

Jako słowo roku 2015 wybrano po raz pierwszy w historii emoji, czyli coś, co można utożsamiać w pewnym stopniu z emotikonem, choć nie należy mylić tych dwóch pojęć – emotikon przedstawia emocję lub minę za pomocą znaków klawiatury, a emoji to stylizowany wizerunek.

Pionierska okazała się animowana buźka śmiejąca się do łez. Jej nazwa to Face with Tears of Joy, co możemy tłumaczyć po prostu jako “twarz z łzami radości”. Decyzja wydaje się nieco kontrowersyjna, jednak przedstawiciele Oxford Dictionaries bronią się, zapewniając, że użycie emoji jest obecnie wyjątkowo częste, a zwycięska minka stanowiła 20 proc. wszystkich wysłanych emoji w Wielkiej Brytanii (przy 17 proc w USA).Stąd emoji słowem roku 2015.

W tym roku zabawna minka pokonała takich przeciwników jak słowo “lumbersexual” oznaczające styl ubioru męskiego tzw. “na drwala”, “ad blocker” narzędzie do blokowania reklam w sieci czy zwrot “on fleek”, którego używamy mówiąc o czymś gustownym, szykownym i modnym. Emoji pokonało nawet takie słowo jak “brexit”, którego używamy mówiąc o potencjalnym wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE.

Decyzja Oxford Dictionaries: emoji słowem roku, doskonale pokazuje w jakim kierunku zmierza język. Za pomocą emotikonu możemy przekazać w sposób graficzny nie tylko treść ale i stan emocjonalny- wystarczy parę kliknięć.

W młodszych pokoleniach obecnie stawia się na pewną wizualizację myśli – często jest to po prostu szybsze, łatwiejsze i bardzo wymowne, a także, co równie ważne, łamie bariery językowe.

W dziejach świata mieliśmy już grafiki, za pomocą których ludzie się porozumiewali – chodzi o pisma obrazkowe takie jak hieroglify, używane kilka tysięcy lat temu. Wracamy do korzeni?