Dlaczego Wielkanoc świętujemy każdego roku w innym terminie?

W tym roku Wielkanoc przypada na 5 kwietnia, jednak to święto może być przełożone nawet o miesiąc. Dlaczego tak się dzieje?

Święta Wielkanocne obchodzimy w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca, jednak by dotrzeć do przyczyny takiego stanu rzeczy, musimy sięgnąć do kalendarza egipskiego oraz hebrajskiego.

Egipski kalendarz bazuje na „pozornym ruchu” Słońca. Ta metoda odmierzania czasu została przejęta przez Rzymian, a następnie Chrześcijan, by później stać się naszym współczesnym standardem.

Z kolei kalendarz hebrajski opiera się na fazach Księżyca, podobnie jak kalendarz muzułmański. Coroczne wyznaczanie daty Świąt Wielkanocnych jest istotną kwestią, gdyż łączy zarówno „kalendarz słoneczny” (wskazując na Chrześcijaństwo) z „kalendarzem księżycowym” (nawiązując do judaizmu).

Według źródeł biblijnych Jezus został ukrzyżowany w piątek – w Wielkiej Brytanii Wielki Piątek (Good Friday) jest dniem wolnym (Bank Holiday).

Z kolei trzy dni później przypada niedziela wielkanocna, w czasie której chrześcijanie świętują zmartwychwstanie Jezusa. Święto to zbiega się z żydowskim świętem Paschy, które jest z kolei obchodzone na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej.

Problemem jest jednak to, że kalendarz słoneczny i księżycowy nie są tej samej długości. Rozwiązała go częściowo decyzja podjęta przez pierwszy sobór nicejski w 325 roku, kiedy to biskupi chrześcijańscy ustalili wspólnie filary chrześcijaństwa, włączając w to również datę Wielkanocy.

Od tej pory święto to obchodzi się w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca. W ten sposób Wielkanoc może przypaść w jakąkolwiek niedzielę między 22 marca a 25 kwietnia, zgodnie z zaleceniami Kościoła.