Czesław Śpiewa tym razem o rodakach: „Polacy na emigracji są najgorszymi rasistami”

Czesałw Mozil, polski wokalista wychowany w Danii, wraz z zespołem wydał właśnie nową płytę pod wiele mówiącym tytułem „Księga Emigrantów”. Jaką cenzurkę wystawia artysta żyjącym za granicami rodakom? Na pewno nie jest to świadectwo z czerwonym paskiem.

Mozil, który mając kilka wyjechał z rodzicami do Danii, swojego emigracyjnego doświadczenia nie musi nikomu udowadniać. W wywiadzie dla Gazety Wyborczej wspomina przejścia związane z ubieganiem się o azyl i pobytem w Obozie Czerwonego Krzyża. Dla małego Polaka przebywanie w towarzystwie innych azylantów, głównie z krajów arabskich i afrykańskich, oraz komunikacja z nimi nie stanowiła problemu: „Bawiłem się z chłopakami, którzy mieli inny kolor skóry. I choć nikt z nas nie mówił po duńsku i nie mogliśmy się skomunikować werbalnie, to problemu nie było. Dzieciaki komunikują się na migi” – opowiada Mozil.

Choć twierdzi, że Dania kilkanaście lat temu była krajem bardzo tolerancyjnym i że problemów z asymilacją nie miał prawie żadnych, to jego zdanie na temat polskich emigrantów nie jest pozytywne. Artysta uważa, że z dala od domów i rodzin, Polacy często przyjmują dwa rodzaje schematycznych zachowań: przesadnego patriotyzmu oraz, jego zupełną odwrotność, przesadnego odcięcia się od wszelkich kontaktów z krajem. „Ci, którzy są troszeczkę zagubieni, uciekają w dziwnie rozumianą polskość. […] To często zmienia się w rasizm. Z jakiegoś powodu niektórzy Polacy uważali się za lepszych niż przybysze z innych krajów. Choć przecież przyjechali na tych samych warunkach: byli tam obcy, też nie znali języka, też często siedzieli na socjalu!” – opisuje Mozil pierwszą grupę w wypowiedzi dla Wyborczej.

Drugi sposób zachowania również jest, jego zdaniem, swoistym mechanizmem obronnym – niektórzy imigranci za wszelką cenę chcą się w nowym miejscu zadomowić, nawet kosztem zerwania jakichkolwiek kontaktów z ojczyzną. „Ojciec kolegi z dzieciństwa – Polak – zabronił synowi bawić się ze mną, bo się bał, że chłopak szybciej nauczy się mówić po polsku niż po duńsku. Wielu Polaków stara się po prostu wymazać tę Polskę ze świadomości” – twierdzi artysta.

„Według mnie problem imigranta nie polega na tym, że on się nie odnajdzie. Polacy mają sami ze sobą problem” – mówi nawiązując do sytuacji w kraju i powodów – ekonomicznych, politycznych, społecznych, które motywują wyjazd z ojczyzny.

Nowy album Czesława Mozila wywoła kontrowersje nawet w śród tych, którzy nie przesłuchają ani jednego zawartego na nim utworu. Wielu z pewnością ograniczy się do spojrzenia na spis piosenek, co samo w sobie będzie wystarczającym powodem do zażartej dyskusji – wystarczy wspomnieć singlowe „Nienawidzę cię, Polsko”. Artysta broni się jednak przed zarzutami o niepotrzebne dolewanie oliwy do ognia: „Ja nie chcę z nikogo szydzić, ja chcę wywołać dyskusję. Bo poza rzeczami, które mnie w emigrantach wkurzają, dostrzegam tam wiele cierpienia” – stwierdza na koniec.