Czeski sen w Toruniu

Psi fryzjer, kawiarnia dla mam z dziećmi, sklep z hamakami. Za granicą spotykamy je na każdym kroku, do Polski sprowadzają je nieliczni śmiałkowie. Choć ryzykują, ich przykład pokazuje, że w kraju da się zarabiać, i to nawet na najbardziej szalonych pomysłach.

Polacy Online – Portal Polaków w UK >>

Bigos rządzi na Camden >>

Bartosz Tomaszewski, właściciel „Czeskiego Snu” jak wielu studentów marzył o własnej „imprezowni”, gdzie mógłby organizować koncerty czy pokazy filmowe. Braki finansowe zrekompensował samozaparciem.

Zarobił na zmywaku, zainwestował w sen
– Większość pieniędzy zarobiłem pracując przez kilka miesięcy na zmywaku w Anglii, a lokal wyremontowałem głównie dzięki pomocy przyjaciół – wspomina. Teraz toruńska „galeria muzyczna” przynosi zyski, a były student nie żałuje, że zdecydował się na własny biznes. Miejsce jest wyjątkowe z jeszcze jednego powodu. – Nazwę wziąłem ze świetnego czeskiego filmu – komentuje Bartek. – Choć trudno w to uwierzyć, wysłałem maila do jego twórców, a ci zgodzili się użyczyć mi nazwy i loga. Dzięki takim przykładom coraz więcej z nas przekonuje się, że sukces nad Wisłą jest możliwy. Na pytanie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości „Czy zamierzasz w przyszłości otworzyć własną działalność gospodarczą?”, aż 40 procent Polaków odpowiedziała twierdząco. – Najważniejsze jest to, aby pomysł na biznes był unikatowy, a biznesplan opierał się na realnych założeniach – radzi Andrzej Arendarski, prezes Krajowej Izby Gospodarczej.
Na naprawdę „unikatowy pomysł” wpadł w 2001 roku Paweł Strzelewicz, który jako miłośnik gier RPG nie mógł już patrzeć na brzydkie, zwyczajne kostki do gry. Sprowadzanie lepszych modeli z zagranicy było zbyt drogie, dlatego założył Q-Workshop i postanowił produkować je sam. W ciągu kilku lat produkcja doszła do 90 tys. rocznie, a obecnie to brytyjskie czy niemieckie firmy składają zamówienia u Pawła, którego firma jest jedną z pięciu najbardziej liczących się na świecie.

Biznesmen z dzieckiem
Pomysłu na firmę szukał też Adam Żelazowski z Warszawy. – Gdy zostałem ojcem uderzyło mnie, że nie ma w pobliżu kawiarni, do której mógłbym zabrać syna – opowiada. – Znałem takie miejsca w Londynie czy Berlinie, ale w Warszawie istniało tylko jedno, i to w odległej dzielnicy. Pomyślałem, że taki biznes to najlepsze wyjście dla ojca na wychowawczym – uśmiecha się. Powstanie „A Kuku” z ulgą przyjęli okoliczni rodzice, którzy wpadają tu na pyszną kawę, podczas gdy ich pociechy buszują w przeznaczonym dla nich kąciku. Działa tu też sklep, a każdą zabawkę maluchy mogą „wypróbować” na miejscu. – To świetny moment na otwarcie takiego biznesu – ocenia Marta, która do „A Kuku” przyjeżdża z synem z podwarszawskiej miejscowości. – Polacy chcą mieć dostęp do takich znanych z telewizji czy pobytu za granicą miejsc, a wciąż jest ich na tyle mało, że każde nowe staje się sensacją. Rzeczywiście, o „A Kuku” pisała już niemal każda gazeta, a TVN Warszawa wyemitowała poświęcony kawiarni program. O Q-Workshop pisały media nie tylko polskie, ale też Harvard Business Review czy Spiel Press. Twórca otrzymał też nagrodę Przedsiębiorcy Roku.

Wino i sushi w odwrocie
Jak widać w branżach debiutujących na naszym rynku o wiele łatwiej o powodzenie niż otwierając kolejny sklep spożywczy czy drogerię. Zdarza się, że przedsiębiorcy obserwując sukcesy, jakie odnosi chwilowo modna dziedzina inwestują w całkiem nietrafione pomysły. Przykładem mogą być tu winiarnie, otwierane przez ostatnie lata niemal na każdej ulicy. – Pomysł zdawał się dobry: Polacy zaczęli coraz bardziej znać się na winach, coraz chętniej je kupowali – komentuje Marek, właściciel jednego z takich upadłych sklepów. – Problem w tym, że na fali „winnej mody” poszerzał się asortyment supermarketów i sklepów osiedlowych, a winiarnie nadal powstawały masowo. Ani się obejrzałem, a w mojej okolicy było ich kilkanaście, dziś zostały dwie – wzdycha. Podobny los spotkał powstające jak grzyby po deszczu sushi bary. Zdawać by się mogło, że sushi zajmie w naszych sercach miejsce pizzy i pierogów, więc restauratorzy bez zastanowienia inwestowali w kolejne lokale. Miejski krajobraz zapełnił się tanimi sieciówkami, droższymi restauracjami i barami serwującymi sushi biurom i firmom. Rynek się zapełnił. – Wszystkim się wydaje, że sushi to świetny interes, ale trudno wyjść na swoje gdy serwuje je co trzecia restauracja, a do tego panuje kryzys – zauważa Oliver B. z warszawskiego Maguro Sushi. – W takiej sytuacji trzeba starać się przyciągnąć klientów, na przykład obniżając ceny. Mimo to wiele sushi barów upadło, niektóre nie przetrwały nawet trzech miesięcy – wzdycha. Na szczęście, w dobie powszechnie dostępnego internetu nie zawsze trzeba rzucać się na głęboką wodę i inwestować wszystkich oszczędności we własną restaurację czy sklep. Najprościej jest otworzyć swoje miejsce w sieci.

Sklep.pl
Polacy masowo zakładają e-sklepy pełne niespotykanych u nas towarów. Dzięki temu nie ryzykując wszystkiego, mogą sprzedawać co tylko dusza zapragnie, a nazwy mówią same za siebie: Hamaki.pl, Shopdance.pl czy Kadzidla.pl. W sieci upolujemy sprowadzaną z Anglii herbatę, brazylijskie stroje do samby lub czeskie piwo, a limitem jest tylko wyobraźnia sprzedających i ich klientów. W ten sposób dorabiają młode mamy czy osoby z małych miejscowości, które nie miałyby szans na otwarcie sklepu, gdyby nie internet.
Czy opłaca się ryzykować, by otworzyć własne – wirtualne lub realne – miejsce? Historie Bartka, Pawła i Adama pokazują, że tak, a Bartek cytuje motto, które dopingowało go podczas otwierania „Czeskiego Snu”: – Nie ma takiej fantazji, której wola i rozum ludzki nie zdołałyby przekształcić w rzeczywistość.

Sonia Grodek / Fot. GETTY IMAGES

Polacy Online – Portal Polaków w UK >>

Bigos rządzi na Camden >>