Cameron „przeczołgał” przewodniczącego partii. Ze szczytów władzy na zastępcę ministra

Po tym jak po czwartkowych wyborach do dymisji podali się Ed Miliband, Nigel Farage i Nick Clegg, również w Partii Konserwatywnej przyszedł czas na czyszczenie szeregów. Posadę stracił Grant Shapps, który zamiast współprzewodniczyć partii, jest zastępcą ministra w departamencie rozwoju międzynarodowego.

Posadę, która przypadła w udziale politykowi, jeszcze niedawno mającemu kluczowy wpływ na wiele decyzji rządzącej partii, przypomina „awans” polegający na wysłaniu kogoś na placówkę dyplomatyczną do Ułan Bator.

Trzeba jednak uczciwie przyznać, że polityk torysów sam sobie na ten los zasłużył. Ostatni rok jego kariery politycznej był pasmem nieustannych wpadek. Jeszcze w grudniu trafił na pierwsze strony gazet, po tym jak groził niezależnemu blogerowi, który opublikował kilka tekstów na temat finansów Partii Konserwatywnej. Ponieważ Shapps jedynie groził prawnikami, a pozwu sądowego nigdy nie złożył, media odczytały to jako próbę zastraszenia.

To nie koniec wpadek obecnego wiceministra. Pod koniec kampanii wyszło na jaw, że edytował swoje hasło na Wikipedii usuwając z niego niewygodne informacje na swój temat, a jednocześnie dopisywał różne niepochlebne informacje na temat swoich partyjnych kolegów.

Shapps miał również problem z zeznaniami finansowymi. Okazało się, że równolegle do pobierania pensji jako parlamentarzysta, wydawał pod pseudonimem Michael Green książki, w których tłumaczył jak można zostać multimilionerem. Gdy o sprawie napisały media początkowo wszystkiemu zaprzeczał, a gdy już się przyznał, było za późno na honorowe zamknięcie sprawy.

Wszystko wskazuje na to, że funkcja przewodniczącego partii, którą od 2010 roku pełniły równolegle dwie osoby, znowu zostanie obsadzona tylko przez jednego człowieka. Zajmie ją Andrew Feldman, który współdzielił fotel z Schappsem, a prywatnie jest bliskim przyjacielem Davida Camerona.