Burleska – tęsknota za kobiecością

Burleska kobietom kojarzy się z ogromną tęskonotą do ery prawdziwej, wybujałej kobiecości, a mężczyznom również z wizualnym rajem, który utracili, od kiedy kobiety przedkładają wygodę dresów i dżinsów nad pęta wiązanego gorsetu.

Każdego śmieszy co innego >>

Burleska, czyli show ocierający się w swojej formule o profesjonalny striptease w wydaniu współczesnej ikony pokazów burleski – Dity von Teese – urósł do roli prawdziwej sztuki. Sama Dita przyznała w wywiadzie, że nigdy nie uważała się za piękność, ale zawsze zachwycały ją stare zdjęcia „pin-up girls”, więc postanowiła dopracować do perfekcji swój wizerunek, a niedostatki przekuć w atuty. Jak dotąd znalazła już mnóstwo naśladowniczek, ale żadna z kobiet nie przebije jej show w wielkim kielichu wypełnionym szmpanem. Przedstawienia burleskowe w wykonaniu Von Teese mają silnie podłoże erotyczne, ale są jak doskonałe dzieła sztuki. Stała się tak rozpoznawalna na całym świecie, że linie lotnicze Virgin umieściły jej postać w formie obrazka w seksownym czerwonym kostiumie z brytyjską flagą w ręku na jednym z samolotów. Odtąd latać będzie z Londynu do Las Vegas.
Burleska powstała w XVIII wieku jako parodia poważnego teatru. Jeszcze mniej poważna jej odmiana pojawiła się w Wielkiej Brytanii epoki wiktoriańskiej jako podbita erotyzmem forma grupowych tańców, śpiewów i skeczy wykonywanych przez skąpo ubrane aktoreczki, najczęściej blondynki. W końcu nowa rozrywka trafiła do Ameryki. Przywiozła ją Lydia Thompson, która w Nowym Jorku założyła trupę pod nazwą British Blondes (Brytyjskie Blondynki).
Ostatnio, jak grzyby po deszczu powstają w Londynie szkoły uczące kobiety podstaw uwodzenia poprzez zmysłowo wykonany striptease, a także festiwale burleski (International London Burlesque Festival), a liczba kabaretów, w których mężczyźni znowu mogą oglądać kobiety pełne seksapilu – rośnie lawinowo. Może zamiana słowa „feminizm” na „burleska” dobrze zrobi obu płciom?

Każdego śmieszy co innego >>

Fot. Getty Images