Bez happy endu

 

 

 

Lipiec 2009 roku. Słoneczna Italia. To właśnie tam doszło do spotkania George’a Clooney’a z Elisabettą Canalis. Początkowo uważano, że dziennikarka jest kolejną maskotką w życiu aktora, która ma zapełnić wolne od pracy na planie chwile. Czas pokazał, że stało się zupełnie inaczej…

Październik 2009. Związek kwitnie. George nie tylko, nie znudził się swoją wybranką, ale i zaczął z nią spędzać coraz więcej czasu. Nie zabrakło również kosztownych dowodów sympatii w postaci wysadzanej różowymi diamentami obrączki (nie zaręczynowej) zrobionej na specjalne zamówienie u Cartiera, luksusowej odzieży i dodatków od znanych projektantów oraz sportowego samochodu.

Listopad 2009. Hollywood przeżyło podwójny szok! Po pierwsze Clooney wytrzymał z Canalis pięć miesięcy, po drugie to nie on zdradził jako pierwszy tylko ona! Dziennikarze „Cronaca Qui” donieśli, że dziennikarka pozwoliła sobie na gorący skok w bok z grającym w Mediolanie surinamskim piłkarzem Clarencem Seedorfem. Elizabetta poznała go w Londynie i podobno szybko połączyła ich chemia. Rozstanie z Georgem stało się zatem nieuniknione.

Grudzień 2009. Nie dość, że dalej razem, to najdłuższa stażem kochanka aktora poznała jego matkę i nie chciała zamieszkać w jego willi, gdyż sama doskonale potrafi się utrzymać. Dziennikarka zgromadziła niezłą fortunkę, a styl życia niezależnej kobiety zawsze jej odpowiadał. „Dla Clooneya toż to chodzący ideał!” – media raptownie zmieniły front i zaczęły kibicować parze. Sam aktor podobno zaczął zastanawiać się nad danym sobie po rozwodzie w 1993 roku z aktorką Talią Balsam przyrzeczeniem, że nigdy więcej się nie ożeni.

Styczeń 2010. „Jeśli Elisabetta będzie grzeczną dziewczynką, to pod następną choinkę może dostać w prezencie to, czego najbardziej pragnie” – słynna wypowiedź wyraźnie dała do zrozumienia, że George jest gotowy na dziecko.

Kwiecień 2010. Canalis dołączyła do grona byłych kobiet Clooneya. Mimo że aktor dalej ją kocha, jej styl i tempo życia skąpane w imprezach przestało 48-latkowi odpowiadać. I nie ma się czemu dziwić. W końcu Elisabetta jest o siedemnaście lat młodsza. A miało być tak pięknie… Z drugiej strony, zmuszenie zatwardziałego kawalera z odzysku do ożenku graniczy z cudem. Gdyby dziennikarce się to udało z pewnością zasłużyłaby na Pulitzera.