Adebayo sprawdza: jakimi stereotypami posługujemy się między sobą

Felietonista Dotun Adebayo postanowił sprawdzić, do jakich stereotypów rasowych przyznają się Brytyjczycy

Ameryka ma znacznie większą wprawę ze śmiania się ze stereotypów. Wiele amerykańskich stand-upów śmieje się z tego, jak różnie interpretowane przez czarnoskórych może być działanie białych. Ten typ humoru sprawdza się znacznie lepiej w USA niż w UK. Tutaj z niejaką trudnością przychodzi białym przynanie się do istnienia “wewnętrznych” stereotypów. Jednak felietonista Dotuna Adebayo był przekonany o ich istnieniu i postanowił to udowodnić.

Część pierwsza

W BBC Radio London zaprezentował dwa programy, z czego jeden pokazywał, co rzeczywiście biali myślą o czarnoskórych i drugi, który pokazywał, co czarnoskórzy myślą o białych. Gośćmi pierwszego programu byli czterej biali Brytyjczycy. Goście zostali poproszeni o powiedzenie, co tak naprawdę myślą o czarnoskórych. Biali Brytyjczycy odpowiadali bez personalnych zarzutów, że ich zdaniem, czarnoskórzy są głośni, zbyt przebojowi, zbyt porywczy i nadwrażliwi. Pojawiły się też głosy niezrozumienia: “jeśli ktoś nazywa mnie „białym śmieciem” nie biorę tego do siebie. Więc dlaczego czarnoskórzy to robią? Dlaczego jedynym argumentem jest dla nich: To dlatego, że jestem czarny?”

Zdaniem Adebayo, odpowiedzi sugerują, że badani nie byli narażeni na działanie kilku stereotypów, ale stereotypy stały się bazą ich myślenia o czarnoskórych.  Jeden z uczestników audycji stwierdził, że brak szczerości między rasami jest bardziej problemem białych, bo “czarnoskórzy wiedzą o nas więcej niż my o nich.”

Część druga

W następnym tygodniu do studia zostało zaproszonych czterech czarnoskórych Brytyjczyków i zadano im pytanie: dlaczego kiedy ich biali przyjaciele się rozbierają, oni się ubierają? Pytanie było dwuznaczne. Nawiązywało ono do trwającej wciąż niechęci do dyskusji o sednie sprawy –  nadal dominującym postrzeganiu czarnoskórych przez pryzmat niewolnictwa i kolonializmu – sądzi felietonista.

Adebayo tak skomentował swój eksperyment: “To nie były tylko stereotypy. To było prawdziwe zrozumienie krzywdy  czarnoskórych Brytyjczyków i świadomość, że oni – biali są częścią tego równania. W pewien sposób czują się odpowiedzialni, ale i bezsilni, i sfrustrowani niemożnością zmiany. Stąd być może wewnętrzne stereotypy. Połączenie frustrtacji i niemożności nigdy nie jest dobrym połączeniem.”

Zobacz też: “Nie podoba Wam się tu, muzułmanie? To wypier***ajcie”. Szokujący plakat na ścianie pubu