Znowu obrażają Polaków? List otwarty do Brytyjczyka

List otwarty do Pana Chiles’a, brytyjskiego pomiotu, który na antenie odważył się znieważyć święty Naród Polski.

Proszę Pana! Dotarły do mnie słuchy, że po swoim (ponoć) niewybrednym, obraźliwym komentarzu z dnia 11 października 2013 r. wobec polskiej nacji ma Pan kłopoty.

Żądają od Pana przeprosin, a nawet usunięcia z pracy (honorowe odejście też wchodzi w grę). Słyszałem również, że nawet Pańscy rodacy podnieśli larum, odbierając Pana komentarz za „rasistowski”. Wiem również, iż ma Pan już za sobą historię kpienia z mojego narodu, tj. z Basenu Narodowego i jego dachu.

W związku z powyższym, odtworzyłem sobie Pańską wypowiedź w wersji oryginalnej (nietłumaczonej) i niniejszym wystosowuję ten list, by wyrazić swoje ubolewanie oraz zawód, gdyż w dobrodusznej rozmowie facetów o sportowych nadziejach na awans ich reprezentacji nie dopatruję się rzekomego rasizmu, a więc niestety, ale nie czuję się obrażony. Co mnie ewentualnie obraziło, to poziom gry mojej reprezentacji w czasie eliminacji.

Przede wszystkim zaś chciałbym skorzystać z tej okazji i serdecznie Panu podziękować za darmową reklamę solidnego polskiego rzemieślnika na Wyspach Brytyjskich! Firmy, a niekiedy nawet całe państwa płacą krocie za spoty reklamowe, za ciężkie pieniądze wynajmują speców od promocji, by ci napisali im specjalne scenariusze jak to ich hydraulicy są przystojni, a i jeszcze robotę umieją wykonać – a tu proszę, taki prezent, i to za zupełną darmochę!

Sam nie jestem co prawda budowlańcem, znam natomiast niemałą liczbę swoich rodaków, całkiem porządnych ludzi, parających się w Pana ojczyźnie tą profesją. Na brak kontraktów narzekać zazwyczaj nie mogą, są cenieni przez swoich (brytyjskich zazwyczaj) zleceniodawców, a ich firmy rosną w siłę.

Słyszałem też o pewnym odsetku budowlańców-partaczy, budowlańców-cwaniaczków i budowlańców-pijusów. Wyrazić tu pragnę nadzieję, iż wcześniej czy później odsiani oni zostaną odwiecznym prawem Doboru Finansowego.

Z drugiej strony rozumiem Pańskich kolegów po fachu, którzy – kierowani duchem Politycznej Poprawności – uznali Pana komentarz za powielający stereotypy, a nawet za rasistowski. Ale co mieli zrobić, skoro to najnowszy trend na naszej planecie, by być drętwymi ponurakami i szybciej polizać mniejszość narodową w pewne miejsce poniżej pleców aniżeli w luźniej rozmowie stwierdzić oczywisty fakt.

I tylko pozwoli Pan, że po ojcowsku doradzę mu, by popracował jeszcze nad ciętością swego języka. Jako leksykon dobrego humoru polecam serię swojskich kawałów „Był sobie Polak, Niemiec i Rusek”, tudzież wizytę na polskim stadionie, gdzie kanony dobrego smaku wyznaczają transparenty wzywające do zadania „śmierci garbatym nosom”, ewentualnie rzucające „chamów na kolana” lub od razu „do gazu”. Godne polecenia jest również wsłuchanie się w ujadanie części naszych światłych polityków.

Pieskie mają życie, co widać, słychać, a przede wszystkim czuć. Dlatego apeluję do Pana o wyrozumiałość wobec tych z moich rodaków, którzy oprotestowali Pana słowa. Otóż protestowali, gdyż dla nich zawody takie jak śmieciarz, opiekunka do osób starszych czy właśnie budowlaniec to nadal zawody obciachowe i wstydliwe.

Oboje jednak wiemy, że na Wyspach żaden zawód nie jest obciachowy. Nie jest, gdyż na Wyspach nie ma niedorzecznego poczucia wartości, wymieszanego z frustracją, zakompleksieniem, zaściankowością oraz poczuciem niższości, obficie owocujących obrażalstwem pospołu z nietykalstwem. Tu żadna praca nie hańbi. A że jeszcze płacą za nią dużo lepiej niż w ojczyźnie? Nic, tylko brać.

Jednak apeluję do Pana o wyrozumiałość nawet wtedy, gdy któregoś ranka na masce swego samochodu ujrzy Pan wyrysowany śrubokrętem napis „Made by Poland”. Proszę im wybaczyć, gdyż nie wiedzą co czynią. Żywię jednocześnie nadzieję, iż Pana polscy budowlańcy na pewno znają również jakichś dobrych polskich lakierników.
 

Jacek Wąsowicz