„Zbyt radykalny dla lewicy, zbyt dziwny dla reszty” Miliband ustąpił z funkcji lidera

Bez względu na to, ile głosów ostatecznie otrzymają laburzyści, porażka Eda Mililbanda jako lidera jest faktem. Pomimo, że obecny, póki co, przywódca Partii Pracy zapewnił sobie miejsce w parlamencie na kolejną kadencję, jego polityczna przyszłość stoi pod znakiem zapytania.

„Ed nawet nie musi deklarować gotowości do ustąpienia ze stanowiska. Presja, wywołana porażką jest spektakularna” – twierdzi komentator „The Telegraph” – Rupert Myers.

W czasie kampanii wyborczej Miliband wiele razy szedł va bank, uciekając się do najbardziej niekonwencjonalnych chwytów, desperacko pragnąc zwiększyć poparcie dla laburzystów to w grupie wiekowej 18 -20, to wśród Szkotów. Niestety, ani kreowanie się na idola nastoletniej blogosfery, ani szukanie poparcia u samozwańczego mesjasza klasy robotniczej – Russela Branda nie wywindowało Milibanda na stanowisko premiera. Wręcz przeciwnie – to właśnie niekonwencjonalne rozwiązania (lub, jak twierdzą niektórzy, nieprzemyślane decyzje) stały się gwoździem do trumny Laburzystów. „Ed okazał się zbyt radykalny dla zwolenników lewicy, a dla całej reszty – po prostu zbyt dziwny” – podsumował Myers.

Sam Miliband, kiedy zaczęły spływać pierwsze wyniki, przyznał, że jest nimi „głęboko zawiedziony”. Podczas wieczoru wyborczego przywódca laburzystów powiedział wyborcom w Doncaster; „Dzisiejsza noc jest dla zwolenników Partii Pracy niezwykle trudna i pełna rozczarowań. Nie udało nam się zdobyć tylu głosów w Anglii i Walii, na ile liczyliśmy, natomiast w Szkocji przytłoczył nas wzrost miejscowego nacjonalizmu” – stwierdził.

To, że walka o miejsca w szkockich okręgach będzie trudna, wiadomo było od dawna. Jednak mało kto w szeregach laburzystów wieszczył tak fundamentalną klęskę – SNP wygrała 58 z 59 dostępnych mandatów. „Chciałbym powiedzieć wszystkim moim szkockim kolegom, którym nie udało się zachować mandatów, że jest mi z tego powodu niezmiernie przykro” – mówił Miliband.

Liczba podliczonych do tej pory głosów wskazuje na to, że uzyskany przez laburzystów wynik będzie gorszy niż podczas ostatnich wyborów w 2010, kiedy Partii Pracy szefował Gordon Brown.

Milibanda z całym dobrodziejstwem inwentarza „kupili” mimo wszystko wyborcy z jego okręgu – Doncater North, gdzie nad kolejnym kandydatem uzyskał on 12 tysięcy głosów przewagi.

O ile więc możemy być pewni, że w czasie trwania kolejnej kadencji nie raz jeszcze zobaczymy Milibanda jedzącego przysłowiową już kanapkę z bekonem, to dzisiejszy popołudniowy posiłek raczej sobie odpuści: „Nie utrzyma się na stanowisku lidera do jutrzejszego lunchu” – powiedział w wypowiedzi dla SKY News anonimowo jeden z członków Partii Pracy.

—————-

AKTUALIZACJA:

Ed Miliband oświadczył oficjalnie, że rezygnuje z funkcji przewodniczącego Partii Pracy.

„Wielka Brytania potrzebuje silnej Partii Pracy, takiej, która będzie umiała się odbudować, aby nadal walczyć w interesie ludzi pracy” – powiedział Miliband po tym, jak sala zgotowała mu 30-sekundową owację.

„Nadszedł czas, aby ktoś inny przejął obowiązki lidera tej partii. Składam więc moją rezygnację, która wejdzie w życie po zakończeniu obchodów Dnia Zwycięstwa” – oświadczył Miliband.