Skorpion z Ongar

Wydaje ci się, że Londyn to wyłącznie betonowa dżungla? Niekoniecznie. Największa metropolia Europy stała się domem dla wielu gatunków dzikich zwierząt.

Ostatni taki squat >>

Studia w Anglii >>

W niesprzyjającym, zdawałoby się, miejskim środowisku dzikie zwierzęta radzą sobie nadspodziewanie dobrze. Pomimo milionów ludzi, zanieczyszczenia, zgiełku ulic, przelatujących często i nisko samolotów, szybkich kolei i gęstej zabudowy swoje miejsce znalazły tu ssaki drapieżne i kopytne, dzikie i egzotyczne ptaki, a podobno nawet jadowite skorupiaki.

Lisy spotkać można w każdej dzielnicy, szczególnie późnymi wieczorami, gdy całymi grupami buszują w kubłach na śmieci poszukując resztek pożywienia. Zielone południe miasta to dla nich wprost idealne warunki. W dzikich parkach dzielnicy Merton znajdują bezpieczne schronienie, a rozrzutni londyńczycy nieświadomie dokarmiają je serwując pełne menu. Lisy jedzą po prostu to, co my. Przemieszczają się wzdłuż rzek i zazwyczaj zarośniętych torowisk kolejowych. Powodują też kłopoty, na przykład atakując – zazwyczaj niestety skutecznie – koty domowe.

Wiewiórki spotkać można w każdym, nawet niewielkim parku. Ciężko wręcz nazywać je dzikimi, zazwyczaj nie przejmują się nami, a te, które żyją w parkach ścisłego centrum potrafią podchodzić na tyle blisko, by jeść z ludzkich rąk. Wiewiórki o szarym kolorze wyparły tu zupełnie populację znanych nam z polskich parków pospolitych wiewiórek rudych.

W Richmond Park spotkamy pokaźne stada jeleni i saren. Zwierzęta te żyją na gigantycznej zalesionej powierzchni, przeciętej szlakami dla pieszych i niewieloma zamykanymi na noc drogami, z bardzo ograniczoną dozwoloną prędkością.

– Jelenie w Richmond Park można spotkać przy każdej wizycie. Dziś widzieliśmy też dumnego przywódcę stada. Wyglądał bardzo groźnie i był spory, ale zupełnie się nie bał ludzi. Tuż obok niego przebiegała ścieżka i pojawiła się na niej para z dzieckiem – zaszczycił ich tylko spojrzeniem, ale nie zmienił swojej pozycji – opisuje gonia25 na swoim blogu (gosiailukasz.net).

W kanalizacjach, dopływach Tamizy i samej rzece, kanałach, którymi poprzecinana jest północ miasta, wspaniale czują się szczury. To jedna z „wizytówek” Londynu. Dość przytoczyć XIX wiek. Ukuto powiedzenie, że „każdy londyńczyk ma do najbliższego gniazda szczurów sześć stóp i ani cala więcej”. Ich populację opisywano nieraz, ale mało kto wie, że w Londynie można spotkać niedaleko kuzyna tych zwierząt, białą mysz, wyglądającą jakby właśnie uciekła z laboratorium zwariowanego biochemika. Myszy świetnie czują się w systemie metra.

W spokojnych, dużych parkach spotkamy nawet papugi. Andrzej Wiewiórki interesuje się ornitologią, podczas wielu dni spędzonych nad rzekami z wędką poznał masę gatunków.
– W Anglii wędkuję mniej. Ciężko tu o dobre miejsca, ale wypatrzyłem w Londynie zimorodka i właśnie papugi, przynajmniej dwa gatunki. Pewnie pouciekały z domów – domyśla się.
To nie wszystkie gatunki. Organizacja London Wildlife Trust (wildlondon.org.uk) wymienia w swoich materiałach m.in. wiele gatunków ptaków i nietoperzy.

Za najciekawszego mieszkańca metropolii należy chyba uznać skorpiona. Niestety, próżno szukać jego zdjęć w archiwach sieci. Do końca nie jest pewne, czy na stacji Ongar w północno-wschodnim Londynie skorpiony naprawdę się zadomowiły, czy nie. Podobno są małe i niegroźne dla ludzi, w lokalnym pubie miejscowi zarzekają się, że skorupiaka widzieli, a czy tak naprawdę było…?

Błażej Zimnak