Są zbyt otyłe, by pracować – i dostają 33 tysiące funtów rocznie. „Wolę, żeby moja córka była gruba i żyła na koszt państwa”

Cytat z wypowiedzi pewnej Brytyjki wywołał w mediach na Wyspach prawdziwą burzę. Pochodzące z Kirkcaldy 44-letnia Janice Manzur i jej 25-letnia córka Amber utrzymują się z zasiłków przyznawanych przez rząd, ponieważ są zbyt otyłe, by pracować… i są z tego dumne. „Wolę, żeby moja córka była gruba i żyła na koszt państwa, niż była chuda i nieszczęśliwa” – mówi Janice o swojej latorośli.

Łącznie obie kobiety ważą blisko 300 kilogramów. Jeżdżą skuterami dla inwalidów, mieszkają w przystosowanym do ich potrzeb domu, mają stały dochód w postaci zasiłków. Ostatnio otrzymały także nowy samochód – rzecz jasna przeznaczony dla niepełnosprawnych – o wartości ok. 15 tys. funtów.

Jak obie wyjaśniają, w ich przypadku przechodzenie na dietę nie ma sensu. „Zawsze byłam gruba. Mam orzeczenie o niepełnosprawności, bo nie jestem w stanie pracować. To mój sposób na życie. Jestem szczęśliwa” – mówi 44-latka.

Podobnego zdania jest 25-letnia Amber, która przekonuje, że taka, a nie inna budowa ciała jest dla niej „naturalna” i że jest „zadowolona, że nie musi już pracować”. Żadna z nich nie mówi jednak głośno o tym, że obie cierpią na cukrzycę, nadciśnienie i zapalenie stawów.

Dochód rodziny z Kirkcaldy wynosi ok. 33 tysiące funtów rocznie. Składają się na to zasiłek dla bezrobotnych i dodatek dla niepełnosprawnych. „To mi się należy. Korzystam po prostu ze swoich pieniędzy. Przez 10 lat płaciłam przecież podatki” – podsumowuje swoją historię Janice.