Podatki w UK rozlicz się

 

Scenariusz 1 – jestem pracownikiem angielskiej firmy.

 

W tej sytuacji zakładamy, że pracujesz cały czas dla jednego pracodawcy, przez pełny rok rozliczeniowy, czyli do 5 kwietnia. Po tym terminie powinieneś otrzymać dokument P60, który będzie zawierać wszystkie dane, niezbędne do poprawnego rozliczenia podatku. Dokument ten jest również dowodem poświadczającym wysokość dochodów, co może być potrzebne, jeśli starasz się o kredyt, dlatego wszystkie P60 powinno się przechowywać. Każdy pracodawca jest zobowiązany do przygotowania takiego dokumentu swoim pracownikom, ale jeśli z jakichś powodów tego nie zrobił, to ewentualne dochodzenie zwrotu części zapłaconego podatku może nastąpić, jeśli masz ostatni payslip. Dlatego te dokumenty również warto bezpiecznie przechowywać. W przypadku nieotrzymania P60 od pracodawcy, payslip będzie dokumentem, na podstawie którego można rozliczyć podatek. Innym rozwiązaniem jest poproszenie pracodawcy o wystawienie dokumentu Statement of earnings – P11. Zastępuje on P45 i P60. Na nim będą umieszczone dane o wysokości zapłaconego w danym roku podatku i wysokości opłaconej składki na ubezpieczenie.

Każdy, kto w tym roku rozliczeniowym zarobił mniej niż 5035 funtów, otrzyma zwrot całości zapłaconego podatku. Zaliczka na poczet podatku dochodowego pobierana jest od każdej cotygodniowej lub miesięcznej pensji. W zależności od dochodów brytyjski fiskus pobiera w postaci podatku 10 lub 22 procent twojej pensji (jest jeszcze próg 40-procentowy, ale zarobki muszą przekraczać 38,5 tys. funtów rocznie). Jeśli zarobiłeś 7 tysięcy funtów, to angielski urząd skarbowy z każdej pensji pobrał zaliczkę na poczet podatku rocznego. Jednak kwota 5035 funtów jest zwolniona od podatku, więc ten naliczony powinien być tylko od różnicy, czyli od 1965 funtów. Całe dochody mieszczą się w 10-procentowym progu podatkowym, czyli faktyczny podatek wynosi 10 procent od 1965 funtów, co daje 196,5 funta. Różnica w postaci podatku nadpłaconego zostanie ci zwrócona. Procedura jest prosta. Przyjmijmy, że dostałeś od pracodawcy dokument P60. Wystarczy zrobić jego kopię, a oryginał z załączonym wyliczeniem (koniecznie z własnym podpisem i numerem konta) wysłać do HMRC. Bardzo ważne jest, żeby konto, na które chcemy otrzymać zwrot nadpłaconego podatku, należało do osoby, która rozlicza dochód. Brytyjski urząd skarbowy niechętnie przelewa pieniądze na konta innych osób. Na pieniądze trzeba poczekać od 6 tygodni do 3 miesięcy.

Dodatkowo, jeśli po raz pierwszy rozliczasz się na Wyspach, to należy do niego dołączyć dokument Arrival to UK (P86). Czasami wypełnia go za nas pracodawca, ale nie zawsze, a wtedy cała procedura rozliczenia podatku bardzo się wydłuża. W dokumencie tym podajemy różne informacje dotyczące zatrudnienia w Polsce, czy przyjechaliśmy do Wielkiej Brytanii sami czy z partnerem, jak długo zamierzamy zostać, czy mamy jakieś umiejętności nabyte w Polsce, które wykorzystujemy teraz na Wyspach.

– Drugim błędem, który najczęściej popełniamy przy rozliczeniu podatku jest dodatkowa praca, o której byliśmy przekonani, że wykonywaliśmy ją na czarno, a pracodawca odprowadził jednak za nas podatek. Dlatego nawet jeśli nie mamy żadnych dokumentów z tej pracy, to powinniśmy załączyć adres pracodawcy, okres zatrudnienia i wysokość dochodu. Inaczej cała procedura bardzo się przeciąga – wyjaśnia Monika Sharma z Omega Plus Services LTD.

 

Scenariusz 2– mam działalność w UK

 

Coraz częściej wybieramy tę formę zatrudnienia. Samozatrudnienie (self-employed) to szereg korzyści, ale też strata, np. zaplecza socjalnego, które gwarantuje nam pracodawca. Ten model zatrudnienia wybierają zwykle osoby wykonujące tzw. „wolne zawody” (artyści, dziennikarze, fotografowie), ale też wszystkie osoby, które mają własny pomysł na biznes. Otworzenie działalności w Wielkiej Brytanii jest bardzo proste. Można to zrobić już po wystawieniu pierwszej faktury. Rozliczenia z urzędem podatkowym dokonuje się wtedy raz do roku, ostateczny termin to 31 stycznia, czyli po zakończeniu roku podatkowego masz jeszcze ponad 8 miesięcy, żeby wszystko załatwić.

Osoby zatrudnione jako self-employed rozliczają się z brytyjskim urzędem skarbowym poprzez dokument Self Assessment. Można go zamówić pocztą lub wypełnić na stronach HMRC. Dokument zawiera 12 stron, których w większości przypadków nie wypełniamy, ponieważ dotyczą dochodów z innych źródeł niż nasze główne zajęcie. Rozliczenie kwoty do 15 tysięcy funtów jest banalnie proste. Podajemy tylko przychód, koszty oraz zysk. Powyżej 15 tysięcy na pewno pojawią się dodatkowe koszty, np. zatrudnienie pracownika, wynajęcie lokalu, podróże – to wszystko wypełniamy w osobnych częściach dokumentu SA.

Self Assessment najlepiej i najprościej jest wypełnić na stronach HMRC. Musimy tylko przejść przez etap rejestracji, w którym koniecznie należy podać prawidłowe dane. Wtedy cała procedura rozliczenia podatku przebiega bardzo szybko, a my oszczędzamy na kosztach wysyłania dokumentów.

 

Scenariusz 3 – mam dochód w obu krajach lub tylko w Polsce.

 

Według umowy podpisanej przez Polskę i Wielką Brytanię, od dochodu angielskiego nie odprowadzamy podatku w Polsce. Jeśli jednak w jednym roku podatkowym zarabialiśmy w obu krajach, to dochód angielski wpłynie na wyliczenie stopy procentowej, której użyjemy do opodatkowania dochodów polskich. Podatek określa się w następujący sposób: dodajemy oba dochody, ustalamy stopę procentową i używamy jej do obliczenia podatku od dochodu polskiego. Załóżmy, że w tym roku zarobiłeś 1000 zł w Polsce oraz 15 tys. funtów w UK. Przyjmując, że 1 funt równa się 4,5 zł, zarobiłeś 67,500 zł plus 1000 zł, czyli 68,500 zł. Hipotetyczny podatek od tej kwoty wyniesie 30 procent, ponieważ przekroczyłeś pierwszy próg podatkowy. Jednak podatek płacisz tylko od pieniędzy zarobionych w Polsce, czyli 30 procent od 1000 zł.

 

Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT od ang. – Personal Income Tax). Jest to podatek bezpośredni. Polski podatek dochodowy od osób fizycznych uregulowany jest ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. z późniejszymi zmianami. Ponadto prawa i obowiązki podatnika wynikają z szeregu postanowień Konstytucji RP, ustaw i umów międzynarodowych.

„PIT” to również nazwa druków urzędowych udostępnianych przez Ministerstwo Finansów, na których podatnicy składają swoje roczne deklaracje rozliczeniowe dotyczące podatku od dochodów osobistych.

Źródło: Wikipedia.pl

 

 

Formularz P60 jest podsumowaniem twoich zarobków oraz podatku, jaki został od nich zapłacony w ciągu roku podatkowego.

Powinieneś otrzymać ten druk od swojego pracodawcy na każdego koniec roku rozliczeniowego, który obejmuje okres od 6 kwietnia do 5 kwietnia następnego roku. Jeśli pracodawca nie dostarczy ci go pod koniec roku podatkowego, upomnij się o niego.

Formularza tego możesz potrzebować:

– przy dopłacie podatku, jeśli takiej musisz dokonać,

– przy zwrocie nadpłaconego podatku,

– przy ubieganiu się o kredyty podatkowe.

Źródło: ukipedia.eu

 

 

Formularz P45 otrzymujemy od pracodawcy, w momencie kiedy przestajemy dla niego pracować. Zawiera on informacje o zarobkach i podatku, który był od nich odprowadzany do momentu przerwania pracy w danym roku rozliczeniowym. W formularzu tym znaleźć można:

– kod podatkowy, numer referencji podatkowej, biuro podatkowe,

– numer National Insurance,

– kiedy ostatni raz dostałeś wynagrodzenie,

– zarobki w roku podatkowym ze wszystkich twoich miejsc pracy,

– jakie sumy podatku były płacone od twoich zarobków.