Oto kraje, które obraził brytyjski minister spraw zagranicznych Boris Johnson

Desygnowanie na ministra spraw zagranicznych byłego burmistrza Londynu, Borisa Johnsona było wielkim zaskoczeniem dla wszystkich. Tym bardziej, że polityk nigdy nie szczędził słów krytyki dla wielu państw. Z którymi krajami Johnson będzie musiał się przeprosić?

Listę krajów, z którymi Johnson ma na pieńku otwiera… Szkocja. O premier Szkocji Nicoli Sturgeon powiedział, że jest „lisem w kurniku”, a przed referendum oświadczył, że Szkocja „stoi na skraju samookaleczenia, które wprawi naszych rywali w zadowolenie. Jestem też pewien, że Anglicy i Walijczycy odczytają prawidłowo to porównanie”.

Theresa May rozpoczyna rozmowy z liderami unijnymi

Johnson będzie miał też utrudnione zadanie w kontaktach z USA, ponieważ w ostrych słowach wypowiedział się o prezydencie Baracku Obamie. Po tym jak Obama nawoływał Brytyjczyków do pozostania w UE, Johnson nazwał go “pół – Kenijczykiem, który odziedziczył po swoich przodkach niechęć do Imperium Brytyjskiego”. Wysunął też oskarżenie o usunięcie z Białego Domu popiersia Winstona Churchilla, co miało być wg Johnsona odwetem za brytyjską politykę kolonialną.

W kontaktach z Rosją, minister Johnson również będzie musiał uważać na to, co mówi, ponieważ porównał prezydenta Putina do postaci „Zgredka” z książek J.K. Rowling o „Harrym Potterze”. Postać ta była małą, brzydką istotą, która zazwyczaj chodziła w podartych łachmanach.

Z początkiem tego roku, brytyjski tygodnik „Spectator” ogłosił konkurs na najbardziej obraźliwy wierszyk o premierze Turcji, Erdoğanie. Wygrał go Borys Johnson ze swoim wierszem, którego tematyką była „miłość, która rozkwitła pomiędzy Erdoganem, a kozłem”. Zaprezentował go podczas wywiadu dla jednej ze szwajcarskich gazet i mimo protestujących przeciwko takim kpinom Turków, gazeta przyznała główną wygraną – 1000 funtów, Johnsonowi.

Hipokryta, podżegacz wojenny, żarłoczna łasica – zgadnijcie, którzy ze światowych polityków byli tak nazwani przez Borisa Johnsona

Johnson wypowiadał się również o drugiej, największej gospodarce świata, Chinach: „Nie musimy się bać Chin. Chiny nie będą panowały nad światem. Nie będziemy uczyć małych mandaryńskich dzieci”. Dodał jeszcze, że „w porównaniu ze starym Brytyjskim Imperium  i nowym – amerykańskim, wpływ kultury chińskiej jest zerowy i trudny do dostrzeżenia”.