Ona DDA on AA – jaka będzie nasza rodzina?

Dzieciństwo i dorastanie to jeden z najważniejszych okresów naszego życia, kształtuje nas i wpływa na naszą przyszłość. Nieraz zdarza się, że nie dorastamy w rodzinie idealnej, ale takiej z ogromnymi problemami. Jednym z najpowszechniejszych jest nadużywanie alkoholu przez jednego lub obojga rodziców.

Jeżeli nie poradzimy sobie z tym problemem i nie uzyskamy odpowiednio wcześnie pomocy – sami możemy w dorosłości zacząć nadużywać alkoholu. Z drugiej strony możemy wyrastać w przekonaniu, że jesteśmy gorsi, a nasz rozwój emocjonalny również będzie zaburzony. Dlatego tak trudno nam w dorosłym życiu zaufać drugiemu człowiekowi. Co zrobić, jeżeli mimo obietnic dawanych sobie i strachu przed powtarzaniem błędów rodziców wiążemy się z osobą, która jest uzależniona alkoholu lub leczy się i stara wygrać z koszmarami dzieciństwa?

Jak zbudować rodzinę na kruchych fundamentach?
 
Założenie rodziny samo w sobie jest zadaniem trudnym, ponieważ powinna opierać się na naprawdę silnych fundamentach. Dlatego tak trudne jest założenie rodziny przez Dorosłe Dziecko Alkoholika (w skrócie DDA) z osobą, która jest Anonimowym Alkoholikiem. Muszą oni włożyć ogromną ilość pracy w to, aby rodzina funkcjonowała. Tutaj nie ma miejsca tylko i wyłącznie na szalone uczucia i entuzjazm, bo to się kiedyś kończy. Tutaj dwie osoby muszą pracować nad wzajemną akceptacją swoich słabości oraz swoich koszmarów. Tylko tak są w stanie funkcjonować jako rodzina i żyć razem. Często zdarza się, też że takie osoby nie zakochują się w sobie od razu, a ich uczucie dojrzewa powoli i nagle wybucha ze zdwojoną siłą. Najważniejsze jest, by nie bać się tego i być ze sobą szczerym i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy będę potrafił/potrafiła żyć z tą osobą wiedząc o jej problemach.

Gdy pojawia się dziecko
 
Jednym z trudniejszych egzaminów dla rodzin, w których osoby borykają się z koszmarami uzależnienia, może być pojawienie się na świecie dziecka. To przewartościowuje cały dotychczasowy porządek, zmienia się wiele. Taka huśtawka emocji może być niebezpieczna, ponieważ od radości i euforii łatwo przejść do rozpaczy i zwątpić w siebie. Pojawiają się pytania czy „będę dobrym ojcem?”, „czy spełnię się jako matka?”. Boimy się także tego, żeby nie powtórzyć błędów naszych rodziców. A jednak często tak się dzieje, że bezwiednie przyjmujemy podobne postawy wobec dzieci do naszych rodziców nawet jeżeli ich nie akceptujemy. Dlatego tak ważne jest,  aby nie stawiać przed sobą zbyt wielkich wyzwań i powoli uczyć się swojej nowej życiowej roli. Nie należy bać się rozmawiać ze swoim partnerem o tym, czego się boimy. Dzięki świadomości tego, co nas przeraża możemy się postarać sobie z tym poradzić. Musimy sobie również uświadomić, że teraz to nie tylko my potrzebujemy bliskości i uczucia, ale również nasze dziecko. Nie popełniajmy także błędu, który często popełniają rodzice przelewając całą swoją uwagę na dziecko zapominając o partnerze. To może być przyczyną nieprzyjemnych spięć i sytuacji. A przecież narodziny dziecka powinny być radosną chwilą, a czas spędzony z nim powinien być dla obojga partnerów najlepszym w ich życiu.

Wszystko razem można przezwyciężyć

Pamiętajmy więc – nigdzie nie jest zapisane, że mając trudne doświadczenia z dzieciństwa albo wiążąc się z osobą, która jest DDA lub AA musimy przegrać. To tylko kwestia wysiłku który włożymy w budowanie relacji i stworzenie rodziny. Musimy być natomiast świadomi, że nie będzie to jeden z najłatwiejszych związków, jednak z czasem może się okazać że jest najpiękniejszy. Powinniśmy również zaakceptować ograniczenia i zdawać sobie sprawę, że być może nasz partner/partnerka w ogóle nie będą potrafili zaakceptować towarzystwa osób, które spożywają alkohol. Pokonując wspólnie przeciwności losu, mamy szansę na udany i szczęśliwy związek, w którym najwyższą i najcenniejszą wartością będzie rodzina.

Adriana Paszkiewicz
pedagog, wychowawca