Kto dziś chodzi do kina?

Czy w dzisiejszych czasach kino ma jeszcze rację bytu? Pirackie filmy z sieci, DVD, a przede wszystkim telewizja to główni rywale kinematografii, z której kondycją bywa bardzo różnie.

Batman: Film jednego człowieka >>

Jesienią ubiegłego roku europejski urząd statystyczny (Eurostat) po raz pierwszy przeprowadził badania dotyczące wskaźników związanych z kulturą. Jego wyniki wykazały, że Polacy chodzą do kina rzadziej niż raz do roku. Czy coś się od tego czasu zmieniło? Niewiele. Wolne weekendy wolimy spędzać przed telewizorem, niż wybrać się na seans. Potwierdziły to ostatnie badania OBOP-u. – Z analizy oglądalności telewizji podczas długich weekendów w ostatnich dwóch latach, pomimo pewnych różnic zachodzących pomiędzy nimi, należy wnioskować, że telewizja w dalszym ciągu jest dla Polaków silną alternatywą dla innych form spędzania wolego czasu – komentuje Dariusz Rocki, Główny Specjalista ds. Obsługi Klienta Telemetrycznego TNS OBOP.

Poza tym powszechny dostęp do Internetu (patrz nielegalne ściąganie pirackich nagrań) sprawia, że młodzi ludzie wolą przeznaczać pieniądze na innego rodzaju rozrywki (choć ceny biletów w kinach to temat na osobny artykuł). Inaczej widzi to Jacek Wilczyński, wicedyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej ds. upowszechniania kultury filmowej i marketingu. W jednym z wywiadów stwierdził wręcz, że „wszystkie negatywne zjawiska godzące w kino mamy właściwie już za sobą. Piractwo, cyfryzacja zapisu, platformy cyfrowe i telewizje kablowe to zjawiska istniejące w Polsce od wielu lat. Tych widzów, których mogły one odebrać, już dawno odebrały. Teraz, przy stosunkowo niewielkiej liczbie widzów, w salach kinowych może być już tylko lepiej”. Cóż, czas pokaże. W Polsce na jeden ekran kinowy przypada ok. 40 tys. widzów, co w porównaniu np. z Hiszpanią (11 tys.) daje marny wynik. Dlatego też kinowi giganci na polskim rynku jak Cinema City, Multikino, czy Silver Screen planują duże inwestycje, związane z budową nowych sal. Czy będzie to opłacalne? Wszyscy twierdzą, że tak, bo tylko wielkie multipleksy mają dzisiaj szanse na spore zyski. A przy nich małe, klimatyczne kina wypadają fatalnie. Niestety konsumpcyjne społeczeństwo nie dba o „przestarzałe” przybytki kultury, chce wielkich nowoczesnych rozwiązań, które znajdują właśnie w multipleksach.

Czytając wiele tekstów na temat kondycji polskiej kinematografii, wielokrotnie spotkałem się ze stwierdzeniem jakoby kino stawało się rozrywką dla bardziej elitarnej widowni, młodej, wykształconej, po prostu nowoczesnej. Jednak to chyba jakaś pomyłka, bo jak wyjaśnić fakt, że na listach największych hitów królują komedie romantyczne, amerykańskie filmy akcji i kreskówki. Może po prostu ktoś myli elitaryzm z zamożnością, bo ambitna kultura a zasobność portfela to dwie różne sprawy. Statystykę podnoszą ekranizacje dzieł wielkich autorów, na które z reguły wybierają się całe szkoły. A jak jest z Polakami mieszkającymi na Wyspach? Chyba jeszcze gorzej niż w kraju. Fakt, że łatwiej jest im wydać pieniądze na kino, ale frekwencje nie robią furory. Najbardziej popularne formy spędzania wolnego czasu to kluby i hale koncertowe. Co ambitniejszych przyciągają festiwale, prezentujące niekiedy dozę naprawdę dobrej kultury filmowej. Czy zatem kino jako takie ma jeszcze przyszłość, bo przecież produkcje przeznaczone na wielki ekran kręci się nie po to, by oglądać je w domu? We wspomnianym badaniu Eurostatu najgorzej wypadli Rumuni, którzy statystycznie odwiedzają kino raz na 10 lat. Można pomyśleć, że z nami nie jest najgorzej. Zatem kto dziś jeszcze chodzi do kina?

„Piractwo, cyfryzacja zapisu, platformy cyfrowe i telewizje kablowe to zjawiska istniejące w Polsce od wielu lat. Tych widzów, których mogły one odebrać, już dawno odebrały”.
– Jacek Wilczyński, wicedyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej ds. upowszechniania kultury filmowej i marketingu.

Kamil Nadolski

Batman: Film jednego człowieka >>