Koszmarne 23 dni w celi

 

 

20 czerwca 2009 roku. Ten dzień Dariusz i Jola zapamiętają na długo. Wracali do Anglii z dwutygodniowych wakacji w Polsce. W kraju odwiedzili przyjaciół, odpoczęli. Wyspach. Czekali właśnie na prom w Dunkierce, kiedy samochodem Darka zainteresowała się policja. Potem wszystko potoczyło się szybko. Transfer do Dover, rewizja osobista, przesłuchania, pobranie odcisków palców i DNA. Okazało się, że Polak został zatrzymany na podstawie ENA, Europejskiego Nakazu Aresztowania, za rzekome ukrywanie się przed polskim wymiarem sprawiedliwości. Dariusz patrzył na dokument, który dostarczono mu w dwóch językach – po polsku i po angielsku, i nie mógł uwierzyć. Widniał na nim wyrok: 1 rok i 6 miesięcy do odsiedzenia w więzieniu.

Od tamtej chwili było już tylko gorzej. Tak jak stał, został przewieziony do aresztu w Londynie. Spędził tam 23 dni, które wspomina jako najgorszy okres w swoim życiu. Zdesperowany i bez możliwości kontaktu z rodziną, rozpoczął nawet dwutygodniowy protest głodowy.

– Przez cały czas chciałem tylko wiedzieć, co się dzieje. Nikt nie odpowiadał na moje prośby, nie dochodziły do mnie listy. Czułem się zupełnie jak mój dziadek, który w trakcie wojny zginął w Oświęcimiu. Nigdy nie zapomnę tego, co przeżyłem – opowiada zdenerwowany.