Koniec świata 2015. Krwawy Księżyc żyje w legendach wielu ludów

Spekulacji na temat konsekwencji dzisiejszego Krwawego Księżyca jest wiele. Miłośnicy teorii spiskowych wieszczą przerwy w dostawach prądu i internetu oraz chaos na drogach, jednak zdaniem znawców Biblii, przyrodniczy fenomen niechybnie zwiastuje koniec świata.

Jednym z głosicieli niechybnego końca świata jest Graham Hancock, angielski dziennikarz, który przekonuje, że nie ma alternatywy – życie na Ziemi skończy się w dramatycznych okolicznościach. Do takiego wniosku doszedł analizując legendy różnych ludów. Motyw końca świata i zniszczenia naszej planety pojawia się bowiem w ponad 200 różnych baśniach, mitach i legendach. Wszędzie pojawiają się jak nie ziejące ogniem wulkany, to potop wywołany upadkiem gwiazdy. Koniec świata 2015? Nie do końca… Mr Hancock koniec świata przewiduje w nieco dłuższej perspektywie i daje nam jeszcze ze 20 lat, byśmy nacieszyli się kruchym życiem.

O Krwawym Księżycu wspomina zarówno Stary jak i Nowy Testament. W księdze Joela czytamy, że Sąd Ostateczny poprzedzi szereg znaków, takich jak „zaćmienia ciał niebieskich”. Pojawiać się będą również „ognie” i „słupy dymne”. Jak przekonuje prorok: „Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny” (Jl 3, 3 – 4).

Najbardziej wiarygodne źródło, jeśli chodzi o informacje na temat końca świata – Apokalipsa św. Jana, opisuje zjawiska towarzyszące otwarciu „szóstej pieczęci” następująco: „Gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew” (Ap 6, 12).

Naukowcy uspokajają jednak, że “koniec świata 2015” to ryzykowna teza.  Zabarwiony na czerwono księżyc nie jest powodem do paniki. Ognista poświata pojawia się w wyniku rozpraszania światła na cząsteczkach atmosfery podczas przejścia Księżyca przez „strefę ziemskiego cienia” czyli tak zwaną „umbrę”. Może on wtedy przyjmować różne odcienie pomarańczu i czerwieni – intensywność koloru zależy od warunków panujących w atmosferze.