Katolicyzm rośnie w siłę

Wielką Brytanię w minione święta obiegły dwie szokujące wiadomości. Nie tylko były premier Tony Blair dokonał konwersji na katolicyzm, ale także okazało się, że na Wyspach jest więcej praktykujących katolików niż anglikanów. Prasa twierdzi, że to „dzięki Polakom”.

Kryzys Kościoła Anglikańskiego >>

Czy bać się „Strachu” >>

Wielką Brytanię w minione święta obiegły dwie szokujące wiadomości. Nie tylko były premier Tony Blair dokonał konwersji na katolicyzm, ale także okazało się, że na Wyspach jest więcej praktykujących katolików niż anglikanów. Prasa twierdzi, że to „dzięki Polakom”.

Tony Blair swoją konwersję planował od dawna i nie było to tajemnicą. Jego ostatnie oficjalne spotkanie, kiedy był on jeszcze na stanowisku premiera, odbyło się w Watykanie. Blair rozmawiał wówczas z głową Kościoła katolickiego, papieżem Benedyktem XVI. W brytyjskiej prasie huknęło, gdy na cztery dni przed Bożym Narodzeniem były premier oficjalnie przeszedł na katolicyzm. Zrobił to podczas prywatnej mszy poprowadzonej przez arcybiskupa Westminster, kardynała Cormaca Murphy’ego O’Connora. Jakby tego było mało, dwa dni później opublikowany został sondaż organizacji Christian Research, z którego wynika, że w Wielkiej Brytanii więcej jest praktykujących katolików niż praktykujących anglikanów.

Angielski porządek rzeczy

Sondaż przeprowadzony w 19 tysiącach kościołów w Anglii i Walii wykazał, że na msze uczęszcza 862 tysiące katolików i 852 tysiące anglikanów. Różnicę można by uznać za niewielką, gdyby nie fakt, że katolicy stanowią zaledwie kilkumilionową (4,8 mln) mniejszość w Wielkiej Brytanii. W brytyjskich mediach zaczęło się więc gorączkowe szukanie przyczyn tego zjawiska. Zdaniem cytowanej przez „Financial Times” redaktor katolickiego tygodnika „The Tablet” Catherine Pepinster, liczba praktykujących katolików wzrosła dzięki napływowi imigrantów z Europy Wschodniej, przede wszystkim z Polski oraz Ameryki Południowej. „Financial Times” przypomina też, że od czasu, gdy pięć wieków temu angielski król Henryk VIII wystąpił z Kościoła rzymskokatolickiego i założył Kościół anglikański, żaden katolik nie znalazł się na stanowisku premiera. Gazeta dodaje, że ówczesny Lord Kanclerz (czyli przewodniczący Izby Lordów) Sir Thomas More został stracony, gdyż nie chciał uznać Henryka VIII jako głowy Kościoła Anglii. More został kanonizowany przez Watykan w 1935 roku, a papież Jan Paweł II ogłosił go patronem polityków i mężów stanu.
Tak więc Tony Blair, który zapewne będąc jeszcze premierem czuł się katolikiem i przygotowywał do swojej konwersji, zburzył anglikański porządek rzeczy. Anglikanizm ze względu na takie, a nie inne okoliczności swego powstania jest na pozycji co najmniej konkurencyjnej wobec katolicyzmu. Przyczyną, dla której Henryk VIII wypowiedział posłuszeństwo Kościołowi rzymskokatolickiemu był fakt, iż chciał się on rozwieść i ożenić z inną kobietą, na co Watykan nie pozwala swoim wiernym. Do dziś w brytyjskim prawie istnieje zapis, że członek rodziny królewskiej (ponieważ brytyjscy monarchowie są też głowami Kościoła anglikańskiego) nie może ożenić się z katoliczką lub wyjść za katolika. Jest on jednak łamany i obchodzony. Niejeden pretendent do tronu zrzekał się swoich praw do sukcesji, by móc się ożenić z wyznawcą katolicyzmu.

Anglikanizm kontra „agresywne religie”

Kościół anglikański powstał w 1534 roku, gdy Henryk VIII postanowił wystąpić spod zwierzchnictwa papieża i z szeregu wyznawców Kościoła rzymskokatolickiego. Był on pierwszą głową tego Kościoła, a do dziś brytyjscy monarchowie sprawuję tę funkcję. Henryk VIII zlikwidował m.in. zakony, zniósł celibat, umożliwił ponowne zawieranie małżeństw oraz wprowadził liturgię w języku

Kryzys Kościoła Anglikańskiego >>

Czy bać się „Strachu” >>

Magda Qandil
[email protected]