Jesteśmy na planie filmu „Forum”

 

 

Stasiak zamierza sportretować kilku – jego zdaniem najbardziej interesujących przedstawicieli polskiej emigracji, a przez to ich losy, przedstawić ich punkt widzenia zarówno na emigację, jak i sąsiadów Brytyjczyków. Przez dłuższy czas Stasiak wraz z ekipą borykali się z problemami natury sprzętowej i finansowej, ale niedawno, o czym już pisaliśmy, otrzymał wsparcie i mógł rozpocząć realizację filmu. Poniżej reportaż Małgorzaty Wareckiej z planu filmowego. Film nosi tytuł „Forum”.

 

Sobota, dzień próbny. Jesteśmy w Preston na rynku już o godzinie 8 rano. Wszyscy pojawili się oprócz jednej operatorki kamery, która z przyczyn niezależnych nie mogła przybyć. Rozkładamy sprzęt. Niebo pochmurne, od czasu do czasu kropi deszcz, na szczęście niezbyt duży. Na początek robimy próbę do wstępu do filmu, czyli krótki monolog wykonany przez naszą dziennikarkę Majkę. Zaczyna padać, więc robimy próbny wywiad pod namiotem z jedną z uczestniczek – Eweliną.

Po przerwie decydujemy się zrobić próbną sondę uliczną. Wychodzimy na ulicę z kamerą i zachęcamy ludzi do rozmowy. Wywołujemy zainteresowanie przechodniów; pytają z jakiej telewizji jesteśmy, jaki film robimy i kiedy będzie w kinie. Zaczyna padać mocniejszy deszcz i jesteśmy zmuszeni schować się pod dachem. Za chwilę możemy znowu wyjść i dokończyć sondę. Dzień próbny dobiega końca. Wiemy już co musimy poprawić, co lepiej zorganizować, jakie problemy mogą się pojawić i jak im zapobiec, żeby kolejny weekend zdjęciowy odbył się bez zakłóceń. Tylko pogody nie przewidzimy.

 

Po całym tygodniu uganiania się za pozwoleniami na filmowanie i innymi formalnościami jesteśmy gotowi rozpocząć właściwe zdjęcia do filmu. Jesteśmy podekscytowani i z ochotą zabieramy się do pracy. Nie pada, a to najważniejsze. Podczas rozkładania sprzętu Ewa – makijażystka i Ewelina charakteryzują Majkę. W końcu możemy zaczynać. Robimy po kilka powtórek, żeby wreszcie dojść do tej najwłaściwszej wersji, z której reżyser Piotr jest zadowolony i możemy zaczynać kolejną scenę.

Przenosimy się w kolejne miejsce – Preston docks, gdzie znowu rozkładamy sprzęt. Robi się wietrznie, pogoda zmienia się jak w kalejdoskopie, słońce wychodzi co jakiś czas, ale tylko na chwilę. Reżyser wyciska z ekipy siódme poty – powtarzamy scenę 23 razy, żeby w końcu osiągnąć swój cel.

Jest już późne popołudnie, a my jeszcze mamy do zrobienia dwie sceny w innym miejscu. Szybko zwijamy sprzęt i przenosimy się. Jest zimno, jesteśmy już zmęczeni, ale mobilizujemy się, żeby wykonać ten ostatni wysiłek i zakończyć dzień zdjęciowy. Udaje się. O godzinie 19 kończymy.

 

Spotykamy się o 9 rano przed Job Centre, gdzie chcemy zrobić krótki wywiad z Maćkiem pracującym w agencji pracy.

Piękny, słoneczny poranek, miasto dopiero budzi się do życia. Po wywiadzie trochę zgłodniała ekipa domaga się kanapek przygotowanych przez Ewę. Po zaspokojeniu głodu ustalamy kolejne ujęcia, czyli zdjęcia uczestnika Adama podczas jazdy samochodem. Wybieramy spokojny odcinek drogi, w jednym aucie jedzie reżyser Piotrek i kamerzysta Mateusz, który filmuje Adama z szyberdachu jadącego za nimi samochodu. Treise – druga kamerzystka schowana jest na przednim siedzeniu w samochodzie Adama i filmuje go od wewnątrz. Akcja jak z filmu gangsterskiego…

Tak mija nam kolejny dzień kręcenia filmu.