Jak rzuciliście palenie na emigracji? Dla kogo z was wyjazd był najlepszą motywacją?

Mówi się, że najgorszy jest pierwszy miesiąc. Palacze wiedzą najlepiej, jak trudno pozbyć się tego uciążliwego nałogu. Wyjeżdżając na Wyspy część z nas musiała radykalnie zmienić swoje przyzwyczajenia, zrezygnować z papierosów lub znacznie ograniczyć palenie.

Według badań przeprowadzonych przez dwie ekonomistki pracujące w Federal Reserve Bank of Atlanta osoby, którym udało się rzucić palenie, cieszą się wyższymi zarobkami niż palacze oraz ci, którzy nigdy nie sięgnęli po papierosy.

Jest to według badaczek związane ze szczególnymi cechami charakteru danej osoby takimi jak determinacja, konsekwencja i upór.

Jak to jest w przypadku polskich imigrantów? Część z nas przyznaje wprost, że to pierwsze miesiące spędzone na Wyspach, w czasie których nie mieliśmy sumienia wydawać horrendalnych sum na papierosy, były decydujące.

Dyskusja na temat rzucania palenia została podjęta przez Polaków na grupie „Mieszkamy w Londynie”. Jedna z użytkowniczek pisze: „Nie pale 6 miesięcy.

Paliłam 30 lat, po 2 paczki dziennie. Było ciężko, ale udało się.” Ktoś inny dodaje: „I oby było nas jak najwięcej!!!”. „Życzę wytrwałości. Jest to bardzo trudne, ale dacie radę” – pisze inna użytkowniczka”. A jak to jest z wami? Daliście radę?