Jak będzie wyglądało życie, gdy UE się rozpadnie?

Nic nie trwa wiecznie. Imperium Rzymskie upadło, po ZSRR, które miało przetrwać wieki mało kto pamięta. Zakładanie, że Unia Europejska stanie się wyjątkiem od tej reguły może okazać się błędne. Puśćmy wodzę fantazji i spróbujmy sobie wyobrazić jak może wyglądać rzeczywistość po ewentualnym rozpadzie Wspólnoty…

Rzeczywistość po rozpadzie UE będzie zależała od tego, w jaki sposób ten rozpad się odbędzie. Biorąc pod uwagę najważniejsze czynniki „rozpadotwórcze” czyli kryzys ekonomiczny, migracyjny i w końcu polityczny można mniej więcej wyobrazić sobie, jak to będzie wyglądało.

Podstawą funkcjonowania Unii dla szarego człowieka jest przede wszystkim układ z Schengen, który znosi kontrole graniczną między państwami, które go podpisały. Teoretycznie umowa ta nie jest częścią UE i funkcjonuje niejako poza nią, ale w praktyce jest on z nią tak silnie połączony, że upadek Schengen będzie się równał z porażką unijnego projektu. A może on nastąpić z powodu kryzysu migracyjnego, skoro już w tym momencie coraz więcej państw decyduje się na zamknięcie swoich granic z powodu napływu uchodźców.

 Nigel Farage żeruje na dramacie uchodźców. Przesadził?

Pierwszym objawem nowej rzeczywistości byłby powrót kontroli na granicach. Oczywiście, wiązałoby się to z kosztami, które każde państwo musiałoby ponieść, ale byłoby to konieczne. Dla Polski możliwym scenariuszem jest porozumienie się z państwami Grupy Wyszehradzkiej i utworzenie swojego własnego układu o zniesieniu granic. Zwłaszcza, że Polska, jako kraj graniczny Unii ma już gotową infrastrukturę i doświadczenie w zabezpieczaniu granic zewnętrznych. Korzystając z tych doświadczeń i dzieląc się nimi z pozostałymi krajami Grupy, moglibyśmy stworzyć zupełnie nowe porozumienie.

Jeśli do żadnych porozumień by nie doszło, to wrócilibyśmy do rzeczywistości lat 90-tych, czyli do paszportów i długich kolejek na granicach. Upadek Schengen będzie miał jednak wpływ przede wszystkim na transport. Gdy przywrócone zostaną kontrole na granicach, to automatycznie skończy się wspólny rynek czyli swobodny przepływ towarów. W ten sposób każde państwo będzie musiało ponownie ustalić wysokość cła na towary, co będzie skutkowało podniesieniem cen tych towarów lub nawet skutecznie zablokuje ich sprowadzanie. W rezultacie sprowadzenie samochodu z Wielkiej Brytanii do Polski może już się średnio opłacać. Wszystko zależy od rządzących, którzy będą musieli ustalić nowe stawki.

Brak wspólnego rynku i unii gospodarczej sprawi, że handel międzynarodowy będzie o wiele trudniejszy, ponieważ dojechanie na drugi kraniec kontynentu nie będzie trwało tyle co teraz. Będzie trwało o wiele dłużej, ponieważ za każdym razem, na każdej granicy kierowca będzie musiał swoje wystać. Wydłużony czas dostaw sprawi, że polskie firmy transportowe, które obecnie wiodą prym w Europie, stracą wielu klientów i większość z nich upadnie. Przeniesie się to oczywiście na wzrost bezrobocia w Polsce i innych krajach.

Największą bolączką po rozpadzie unii będzie poradzenie sobie z niepotrzebnymi urzędnikami, którzy dzisiaj zatrudnieni są do obsługi dotacji unijnych oraz dopłat. Oczywiście, jeśli nie będzie dopłat, to staną się oni nie potrzebni i ich też, prawdopodobnie czeka bezrobocie lub przekwalifikowanie się na inne branże. Brak dopłat unijnych może wydawać się największym złem, które spotka kraje po rozpadzie unii. Może krótkofalowo tak, ale jeśli kraj jest dobrze zarządzany, to bez dopłat poradzi sobie lepiej, ponieważ państwo nie będzie musiało utrzymywać „armii” urzędników unijnych w kraju oraz w Brukseli.

Część z Polaków mieszkających na wyspach z pewnością zdecyduje się na powrót do kraju, co sprawi, że stopa bezrobocia jeszcze bardziej wzrośnie. Natomiast nie jest powiedziane, że w obliczu kryzysu demograficznego, z jakim boryka się cała Europa Zachodnia, Wielka Brytania zdecyduje się na tak radykalne kroki jak wyrzucanie dobrze i uczciwie pracujących ludzi z kraju. Na przykładzie polskiej emigracji w USA widać, że Polacy za granicą chcą pracować, nawet jeśli miałoby to być na czarno. A państwo prędzej czy później zauważy korzyść jaka płynie z osób, które chcą pracować i są ponad to w wieku produkcyjnym. Ktoś przecież musi zarabiać na emerytury.

 Hakerzy wypowiedzieli wojnę ISIS. Za narzędzie obrali gejowską pornografię!

Jednak rozpad UE nie koniecznie musi oznaczać całkowitą rezygnację z integracji europejskiej. Jeśli w rządach narodowych dojdą do władzy (a już dochodzą) partie narodowe, to rozpad unii może objąć tylko wspólną politykę. Poszczególne kraje mogą przywrócić unii tor, na którym była od początku swojego istnienia, czyli integracji gospodarczej, a nie politycznej. Dla większości eurosceptycznych partii to unia polityczna jest podstawowym argumentem przeciwko, jej likwidacja może oznaczać powrót do normalności, w której urzędnik z Brukseli nie będzie decydował o tym, że ślimak nie jest ślimakiem, tylko rybą lądową lub o tym, że Brytyjczycy mają zbyt energochłonne czajniki i muszą je wymienić na bardziej ekologiczne.