„Forum” wraca na plan

 

Dzisiaj jesteśmy w Accrington w Polskiej Sobotniej Szkole w celu zrealizowania sceny z dziećmi recytującymi wierszyk „Kto ty jestes? Polak mały”. Pogoda deszczowa, więc cieszymy się, że dzisiejszy plan zdjęciowy został zaplanowany wewnątrz, a nie na zewnątrz.

Wnętrze szkoły jest przytulne, ciepłe i kolorowe. Czekając na dzieci, które obchodzą Dzień Dziecka uczestnicząc w zorganizowanych przez nauczycieli zabawach, rozstawiamy sprzęt w wybranej sali.

Wraz z przybyciem dzieci na salę zaczyna się istne zamieszanie. Maluchy rozbiegają się jak mrówki i ciężko nadążyć za nimi i upilnować, aby nie potknęły się o sprzęt lub kable. Robi się też gwarno i wesoło. Dzieci nie mogą oderwać wzroku od włochatego mikrofonu, którego nazywają „kotem” i którego chcą pogłaskać. Mamy trudność w ustawieniu dzieci, gdyż te ruszają się cały czas i nie przestawają śmiać i mówić. W końcu na sygnał „akcja” dany przez reżysera, dzieci zaczynają mówić wierszyk.

Scena nagrywana jest z trzech kamer. Musimy powtórzyć ją kilka razy, żeby każdą kolejną móc dopracować o tyle, o ile to możliwe przy zniecierpliwieniu dzieci, których praca na planie zaczyna powolić nużyć. Osiągnąwszy pożądany efekt możemy ogłosić koniec ujęć.

Kolejną zaplanowaną sceną jest wywiad z dyrektorką polskiej sobotniej szkoły Martą Kiedrowicz. Chcemy dowiedzieć się od niej o edukację polskich dzieci w Anglii i różnice w systemie edukacyjnym angielskim i polskim.

Kolejnym uczestnikiem wywiadu jest ojciec dzieci uczęszczających do polskiej szkoły, który odpowiada nam na pytania dotyczące edukacji dzieci w Anglii z punktu widzenia rodzica. W wywiadzie biorą udział dzieci, którym też dajemy prawo głosu.

Po zakończeniu wywiadu zegar wskazuje godzine 17 i czas najwyższy kończyć dzisiejszą sesję w szkole. Dziękujemy pani dyrektor oraz pracownikom szkoły za pomoc w realizacji zdjęć. Pobyt w szkole, w której większość z nas nie była już bardzo dawno i atmosfera z dawnych, zapomnianych lat udzieliła się nam wszystkim…

 

Dostajemy informację, że dzisiaj jest polski turniej piłki nożnej w Blackpool, więc jedziemy tam zrobić ujęcia z grającymi drużynami i zrobić sondę wśród piłkarzy oraz kibiców. Pogoda w sam raz na mecz – nie pada. Przyjeżdzamy na miejsce, gdzie piłkarze właśnie przygotowują się do rozgrzewki. Zaczynamy najpierw sondę z kibicami potem wyłapujemy piłkarzy, których namawiamy na rozmowę. Udaje nam się również porozmawiać z organizatorem turnieju – Jarkiem.

Robimy jeszcze kilka ujęć meczu i wracamy do Preston, gdzie ekipa techniczna rozkładała sprzęt podczas naszego wypadu do Blackpool. Reszta dnia zaplanowana jest na wywiady w Coctail Factory. Na początek Aneta, potem Michał i Ewelina. Przygotowania do wywiadów trochę trwają, Majka musi najpierw porozmawiać z każdym uczestnikiem, aby pokierować późniejszą rozmowę przed kamerą na właściwe tory. Ustawienie sprzętu w dobrym miejscu też trwa, upływa więc trochę czasu zanim przystępujemy do nagrywania.

 

Dzisiaj mamy w planach sondę uliczną z Polakami na głównej ulicy Preston i wywiad w studiu tatuaży w Blackpool z jego właścicielami. Pogoda sprzyja i zaczynamy polowanie na rodaków robiących zakupy w sobotnie przedpołudnie. Polegamy na intuicji w rozpoznawaniu Polaków w tłumie innych narodowości, co nie sprawia nam trudności. Nie jest jednak łatwo namówić ich do wypowiedzenia się przed kamerą. W końcu zatrzymujemy dwie pary, które dają się namówić na rozmowę.

Po przerwie na lunch udajemy się do Blackpool do studia tatuaży. Powierzchnia nie jest duża a musimy rozstawić sprzęt i znaleźć optymalne położenie dla kamer i świateł co zajmuje dobrych kilka godzin zanim jesteśmy w stanie przystąpić do wywiadów. Pierwsi rozmówcy Majki to właściciele studia, którzy opowiadają o założeniu swojej własnej działalności w Anglii i swoich sukcesach. Następni to dwie pary małżeńskie, które opowiadają o swoich początkach w Anglii i doświadczeniach z Polakami i Anglikami. Mamy również czwórkę młodych mężczyzn, których połączyła emigracja i wspólne przeżycia. Ponieważ dzień jutrzejszy to oficjalnie ostatni dzień na planie filmowym i już bez wiekszości ekipy, zapraszamy wszystkich do pubu. Podsumowujemy ostatnie kilka tygodni i jest nam żal się rozstawać, gdyż wszyscy zżyliśmy się na planie pracując razem i dobrze się bawiąc.

 

Dzisiaj już tylko kilkoro z nas realizuje zdjęcia podczas prywatnych zajęć naszych uczestników – Anety i Michała. Kilka godzin spędzonych u każdego z nich i wgląd do ich życia codziennego ma dać obraz typowego dnia emigranta osiadłego w Anglii. Najpierw jesteśmy u Anety i towarzyszymy jej przez jakiś czas z kamerą podczas jej niedzielnego poranka z dziećmi i mężem.

Potem udajemy się do Michała i decydujemy się wyjść razem na spacer do parku. Po drodze rozmawiamy, oczywiście przy włączonej kamerze, na tematy emigracji. Jest piękna pogoda, więc spacer po parku jest samą przyjemnością.

Zarząd w składzie Piotr Stasiak, Mateusz Francug, Paweł Ziorko, Ewa Majchrzak i Małgorzata Warecka dziękuje ekipie za zaangażowanie i pracę; Marii Budacz, Mateuszowi Paczkowskiemu, Mike’owi Scott, Maćkowi Gorczycy, Treise O’Brien, James’owi Miles, Waldkowi Pasiek, Marcie Winnickiej, Karolinie Danickiej, Maćkowi Szrederowi, Pawłowi Modzelewskiemu, Adamowi Groń, Ewelinie Małek, Andrzejowi Legowiczowi, Łukaszowi Lachowiczu oraz wielu innym, którzy przyczynili się do realizacji tego filmu.

Za wsparcie finansowe dziękujemy Januszowi Zawilskiemu, Wojciechowi Bujek, Tomaszowi Bartoszewskiemu, Mateuszowi Paczkowskiemu, Rafałowi Peczkiss, Arturowi i Monice Mrozowskim, Zynulowi Ahmed i Anicie Obrzut oraz The Scemp Partnership.

Za współpracę dziękujemy Iwonie Jarmuszewskiej, Marcinowi Golba i Pawłowi Grabowskiemu.

Za pomoc dziękujemy Declanowi Brady, Philowi Hill, Ianowi Smith, Davidowi Bayldon, Mikowi Warren, Chrisowi Miller, Annie Schofield, Bobbiemu Cochrane, Jonathanowi z Procam, Johnowi Wojowskiemu, Marcie Kiedrowicz i szkole podstawowej Sacred Heart z Accrington