Felieton: Próbują nas naturalizować w UK?

Wyobraźcie sobie taki obrazek, bo nie będzie to trudne: przychodzi Polak do supermarketu, bo go lubi, ceni za jakość produktów w stosunku do niskiej ceny i za miłą obsługę.

Dodatkową wartością tego czasu spędzonego na zakupach jest to, że spotyka często swoich ulubionych sprzedawców – również Polaków – z którymi PO POLSKU może sobie zamienić kilka zdań, pożartować, zapytać czy wybrana wędlina jest naprawdę dobra i co sądzi o najnowszej promocji na soki.

To nietrudne, ale teraz przed Wami dużo trudniejsze: wyobraźmy sobie, że Bardzo Ważny Pan Menadżer zabronił polskiemu sprzedawcy rozmawiania po polsku ze swoimi klientami, a jego kolegom – również Polakom – zagroził, że zwolni ich z pracy, jeśli jeszcze raz usłyszy język polski w sklepie. To niestety nie jest wymyślona historia.

To jest historia naszego czytelnika, który osłupiał, kiedy usłyszał nowe rozporządzenie kierownictwa sklepu, w którym pracuje.

Nie wolno mu (i kolegom) prowadzić żadnych rozmów po polsku z polskimi klientami, a jeśli nie dostosuje się do nowych wymogów… wylot.

Więc ja zapytam: jaki jest powód całkowitego braku szacunku dla polskiego, jak mniemam bardzo dobrego pracownika, albo co takiego ma w sobie język polski, że tak drażni kierownictwo sklepu?

Jak dla mnie to nie tylko dyskryminacja. Obawiam się, że to wręcz próba naturalizacji polskich imigrantów na Wyspach.

Jeśli tak chroni się tożsamość narodową innych nacji na Wyspach, jeśli skąpe fatałaszki mogą sprzedawać w Primarku dziewczyny w burkach – dlaczego my mamy się wyzbyć naszych korzeni i prawa do pielęgnowania własnego języka?

Jeśli słyszeliście o podobnych przypadkach piszcie do nas: [email protected]. Nie zostawimy tej sprawy -ciąg dalszy nastąpi. Obiecuję.